20 Haziran 2012 Çarşamba

Ecevit'in Mektubu... (Suskunlar'dan)

karşında duracak ne cesaretim var, ne de yüzüm
seni seven birine, bende seni seviyorum diyemedikten sonra

ne desen boş biliyorum, ne desen ceza
elimde olsa bütün hayallerini alsam

sarsam, samalasam bıraksam avucuna...
ama yapamam, özür dileyemem, affet diyemem, sana geri dönemem

senle mutlu olacağımı bilsem de,
ben sana gelemem!

aşk bi lanetmiş,

hepimiz lanetliyiz, en çokta ben, en çok ben...

hayat gibi çünkü,

aşkta adil değil
seni en çok hakedene değil,

en çok sefil edene gidiyor yürek
ama bir kere gitti mi,
biri, bir kez düştü mü kalbine,
nefret et kendinden, bağır, kız, nefret et, inkar et, hiçbir işe yaramıyor...
insan kusurdan ibaret

benim kusurumda, herşeye rağmen bitmeyen, geçmeyen, söz dinlemeyen aşkımmış
beni bu aşk öldürecek!
aşkın özürü olmaz biliyorum,

ama ben, tüm kalbimle, özür dilerim.
beni sevdiğin için...

Ecevit.

1 yorum:

Udeh dedi ki...

Güzel bir şiir...

Blog Widget by LinkWithin

Etiketlerim..

...

"Hayat, özellikle, yazılanları okumak, çekilenleri seyretmek ve tabii ki pişirilenleri yemek için çok kısa, biraz koşmak lazım... "
myspace graphics

Free Counters

Hayatın İçinden...

 

Divitim... | Creative Commons Attribution- Noncommercial License | Dandy Dandilion Designed by Simply Fabulous Blogger Templates