tag:blogger.com,1999:blog-8425926508322073382024-02-08T08:45:06.050+03:00Divitim...Unknownnoreply@blogger.comBlogger211125tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-44891538516623109942014-06-13T09:19:00.000+03:002014-06-13T09:19:10.196+03:00Wes Anderson’dan Bir Masal, Büyük Budapeşte Oteli...
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuwPCrBJSp615GUlj01rWubampGEHaWCsozfoHRQtToy5NwjCcsJl22Ap9ex-8e5z1vPJNWVckIk7IjGHPxdcBlkVwvYmOa4heBHWFoWOjhgabMicn1qVXe4Z_VxH19Afgfw2SRBd9_Gb7/s1600/TGBH-launch-quad-1024x768.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuwPCrBJSp615GUlj01rWubampGEHaWCsozfoHRQtToy5NwjCcsJl22Ap9ex-8e5z1vPJNWVckIk7IjGHPxdcBlkVwvYmOa4heBHWFoWOjhgabMicn1qVXe4Z_VxH19Afgfw2SRBd9_Gb7/s1600/TGBH-launch-quad-1024x768.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Cambria","serif";">Özellikle
The Darjeeling Limited, Tenenbaum Family ve Moonrise Kingdom filmlerinden
tanıdığımız ve kendine has tarzıyla, çok özel yönetmenler arasında yer alan Wes
Anderson’un son filmi olan Büyük Budapeşte Oteli’ni, çeşitli aksilikler
sonucunda ancak geçen hafta izleyebildim.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Cambria","serif";">Film
dünyasında Wes Anderson denince akla gelen değişmez özelliklerin başında
simetri, pastel tonlar ve masalsı bir anlatım geliyor. Kural, hem Şubat
ayındaki 64. Berlin Film Festivali’nin, hem de Nisan ayındaki 33. İstanbul Film
Festivali’nin açılışını yapan, Büyük Budapeşte Oteli’nde de değişmemiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeo6WPiVVHOdUwagX4nhaTs3hde3heWPeDv05DOincjTf2NnT_p817DkvhBS6xokygQm_Gy1sTo4wx6dtLGf4AwGVgIxsJsFQYQANA1jx9FM6kQ_nm9lvBNgcZA1wFXlYM_F8GI2q8O5Cz/s1600/Wes+anderson.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeo6WPiVVHOdUwagX4nhaTs3hde3heWPeDv05DOincjTf2NnT_p817DkvhBS6xokygQm_Gy1sTo4wx6dtLGf4AwGVgIxsJsFQYQANA1jx9FM6kQ_nm9lvBNgcZA1wFXlYM_F8GI2q8O5Cz/s1600/Wes+anderson.jpg" height="201" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-9rVfiDWwv9ZL3o7d1ms8bDgyUdG0OYrfT0TBU0PcgrQb_YwTxjmv_fqjaSKlKoPkBAA5KMttWexd32EEgWL6XnQ0RTsEIA5u2isI2LGe1Wln64z_HWrOmNwFsKuSyb7DQUxuEGfeYHRc/s1600/Wes+anderson+1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-9rVfiDWwv9ZL3o7d1ms8bDgyUdG0OYrfT0TBU0PcgrQb_YwTxjmv_fqjaSKlKoPkBAA5KMttWexd32EEgWL6XnQ0RTsEIA5u2isI2LGe1Wln64z_HWrOmNwFsKuSyb7DQUxuEGfeYHRc/s1600/Wes+anderson+1.png" height="132" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Cambria","serif";">Duyan
gelmiş! diyebileceğimiz genişlikte bir oyuncu kadrosuna sahip filmde,
Anderson’un değişmezleri arasında yer alan Bill Murray, Jason Schwartzman ve Owen
Wilson’ın yanı sıra, Ralph Fiennes, Tilda Swinton, Jude Law, Edward Norton, Adrien
Brody, F. Murray Abraham ve Harvey Keitel gibi birbirinden ünlü isim rol almış.
1930’larda, olmayan bir ülkedeki bir otelin kapı görevlisi Gustav H ve yardımcısı
lobi görevlisi Sıfır Mustafa’nın işle başlayıp arkadaşlığa dönüşen ilişkileri
sırasında başlarından geçenleri anlatan filmde senaryo, dialoglar, müzikler ve
kadrajlar inanılmaz. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX2VZcYYAtuo-aAixT_581uDfCUdHSkCd4JghZ-HAdPqKtzkRXPPzYcyD3s0eNiq4_4n7DsUfuBUxXtjbwrP0kWjNQU1pEv9LL3JXgkBnz7TbxiWn0bNkCC4jGlWA6AR68UN6rZpz_9xN5/s1600/gbh1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX2VZcYYAtuo-aAixT_581uDfCUdHSkCd4JghZ-HAdPqKtzkRXPPzYcyD3s0eNiq4_4n7DsUfuBUxXtjbwrP0kWjNQU1pEv9LL3JXgkBnz7TbxiWn0bNkCC4jGlWA6AR68UN6rZpz_9xN5/s1600/gbh1.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Cambria","serif";">Gustave
dakik, titiz, kimi zaman sert, "müşteri her zaman haklıdır" ın ayaklı
kanıtı adeta. Müşterilerinin, ama özellikle de zengin ve yaşlıca kadın
müşterilerinin, şahsi sıkıntılarını dahi bilen, çözen, derdini dinleyen bir
adam Gustave. Ama aslında onlardan faydalanan, çıkarcı, cingöz bir karakter
gerçekte. Bir gün otelde işe yeni başlayan lobici çocuk "Zero"yu
yanına alıp onun hamisi olmasıyla film boyunca başımızı döndürecek bir tempoda anlatılan
olaylar da başlamış oluyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Cambria","serif";">Absürd
komedinin en güzel örneklerinden bazılarıyla karşılaştığınız filmin çok yerinde
Chaplin filmi izliyor gibi oluyorsunuz. Her ne kadar komedi dalında bir esermiş
gibi gözükse de, film yer yer ciddi dram öğeleri de içeriyor ve yaklaşan
savaşın ayak seslerini tüm gücüyle yansıtıyor. Hayali bir ülkede, şatafatlı bir
otelde yaşanan bir masal, gerçek dünya ile bağını, film boyunca avrupa tarihi
ve iki dünya savaşı arasındaki döneme dair referanslarla sağlıyor. 1930'larda
en şatafatlı dönemini yaşayan otel, dünya savaşı ile beraber ZZ subaylarının
karargahına dönebiliyor mesela.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Cambria","serif";">The
Telegraph’tan George Prochnik’e verdiği röportajda Anderson, Stefan Zweig ile
6-7 yıl kadar önce “Beware of Pity” ile tanıştığını, sonrasında diğer tüm
kitaplarını alıp okuduğunu ve filmin arka planındaki detayları Zweig’dan çaldığını!
söylemiş. Buna karşılık filmde Tim Wilkinson’ın oynadığı “anlatıcı” ve Jude
Law’ın oynadığı, anlatıcının karaktere bürünmüş halinin de, Zweig’ı temsil
ettiğini eklemiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRTP9w1SHw7yfRWQgKH6KwLyFlHfnpfEQT38DRqJU-OhUSHU7wnbmhkNtqAtSp6_bBfChhaCyD6fmMzWNZT3c68toP0u46fmwgHRXJOUxi-KSuuhyxwi2bo1ftQh7_qcThEQw1miFcU-9Q/s1600/gbh2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRTP9w1SHw7yfRWQgKH6KwLyFlHfnpfEQT38DRqJU-OhUSHU7wnbmhkNtqAtSp6_bBfChhaCyD6fmMzWNZT3c68toP0u46fmwgHRXJOUxi-KSuuhyxwi2bo1ftQh7_qcThEQw1miFcU-9Q/s1600/gbh2.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Cambria","serif";">Filmin
sonunda “Zero”nun, M. Gustave için <i style="mso-bidi-font-style: normal;">söylediği
"ait olduğu dünya o doğmadan çok önce sona ermişti ama o bize büyük bir
zerafetle taşıdı" </i>sözü, belki Anderson için de geçerli. Günümüz
karmaşası içinde, artık çok geçmişte kalmış bir dünyaya ait filmler yapıp,
ağzımıza birer parmak bal çalıyor. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinjXr4wX7j-l_OUmp6onSm2blZN0YB_5GwN2e-aBsXAWcGKv7cIBR86fTNqpy5gHHNX9XOh5Uwh5iWGEHebydgDfJ71Xk5wVdmyJsFrlLzrhmEgfxwnPjOWAGPmi5nnkj8sO6-zLM1OEVX/s1600/BUDAPEST08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinjXr4wX7j-l_OUmp6onSm2blZN0YB_5GwN2e-aBsXAWcGKv7cIBR86fTNqpy5gHHNX9XOh5Uwh5iWGEHebydgDfJ71Xk5wVdmyJsFrlLzrhmEgfxwnPjOWAGPmi5nnkj8sO6-zLM1OEVX/s1600/BUDAPEST08.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-85322461731146088082014-06-12T11:32:00.000+03:002014-06-12T11:32:41.543+03:00Bursa'nın Şar Dağları'ndaki Devamı, Üsküp...
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">7 günlük, “Ballı – Kanlı” bir
rotada, toplamı otobüsle 1.850 km süren, seyahatimin ilk duraklarındandı Üsküp.
Küçücük, modernle eskinin bir arada olduğu, son dönemde kendine bir kimlik
yaratmaya çalışan, Vardar Nehri’nin ikiye ayırdığı bi şehir. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Tarihçesi elbette bize dokunuyor.
Yıldırım Beyezıd'in 1392'de fethettiği ve 522 yıl Osmanlı hakimiyetinde kalan Makedonya’nın
başkenti Üsküp. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Makedonların "Kamen Most /
Stone Brige" dediği, 2. Murat’ın yaptırdığı, Vardar nehrinin üzerindeki
taş köprü, şehrin iki yakasını sanki iki farklı medeniyeti birbirine bağlar
gibi duruyor. Nehrin kuzeyi türk/müslüman kısım, güneyi ise hristiyan kısım
olarak anılıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihyuF2N_C5v44ZBQne9AeLWOVpQMDlcgN_F6Xs_y0C8RzI4boCVKcOKBOSgFRQylBsnQiQHDdxcyDc_jpTLbtxY4YfjspO5-IXVXd9-CzPJOdXvtIakEb1A8suQPxM8m-v52PXIF3CAtQv/s1600/IMG_1427.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihyuF2N_C5v44ZBQne9AeLWOVpQMDlcgN_F6Xs_y0C8RzI4boCVKcOKBOSgFRQylBsnQiQHDdxcyDc_jpTLbtxY4YfjspO5-IXVXd9-CzPJOdXvtIakEb1A8suQPxM8m-v52PXIF3CAtQv/s1600/IMG_1427.JPG" height="239" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Köprünün bir tarafı, kalesi, “Baş
Çarşı”sı, camileri, arnavut kaldırımlı sokakları ile bakımlı bir orta anadolu
şehrine benziyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCLOKaqOLzJ8HR2Scw_97B_b2bCSWxUYbMMpPWCjolYS3S4iakPBV2udDJmdEEFwmLbLZFLo-JCZVhXMbEd9kPnsFo4S2W1HOADOtkM-MPmO7yr86eOHGe6BJ3XR2Iw0aWFhT2VcBR_HLj/s1600/IMG_1430.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCLOKaqOLzJ8HR2Scw_97B_b2bCSWxUYbMMpPWCjolYS3S4iakPBV2udDJmdEEFwmLbLZFLo-JCZVhXMbEd9kPnsFo4S2W1HOADOtkM-MPmO7yr86eOHGe6BJ3XR2Iw0aWFhT2VcBR_HLj/s1600/IMG_1430.JPG" height="320" width="239" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Diğer tarafa geçtiğinizde ise,
geniş caddeler, modern binalar, nehir kenarı cafeleri ve meydanlar karşılıyor
sizi. Alexander Square, belki de son dönemdeki hassasiyetimizden bana biraz
öyle geldi ama, şimdiye kadar gördüğüm en güzel düzenlenmiş meydanlardan biri. Bi
kere meydanda hoperlörle klasik müzik yayını yapılıyor. Hepsi yenicene yapılmış
olsa da, yirmiden fazla heykel var sanırım burada ve tabii ki en görkemlisi
meydanın ortasındaki Büyük İskender. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZFJgjwn_6CDHmfqDopv1FpA1x7M9200q3TC8aFLdbtKDhNDwg1F8z2OKIpkkDIr_8dBFPaXBKfrMy4QDoraEtmQHQrXow7Tob4e9J0GhfnJnPug9DSAXrCMSwyrbqdwjKCKihnDk4Nc0V/s1600/IMG_1426.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZFJgjwn_6CDHmfqDopv1FpA1x7M9200q3TC8aFLdbtKDhNDwg1F8z2OKIpkkDIr_8dBFPaXBKfrMy4QDoraEtmQHQrXow7Tob4e9J0GhfnJnPug9DSAXrCMSwyrbqdwjKCKihnDk4Nc0V/s1600/IMG_1426.JPG" height="320" width="239" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Diğer heykellerde de, ülkenin
tarihinde yer edinmiş şahıslar ve olaylara ait birer gönderme var. İçlerinde
beni en çok etkileyeni <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>26 Temmuz 1963'te
meydana gelen ve bin 70 kişinin hayatını kaybettiği Üsküp depremi anısına
şehrin içine serpiştirilmiş, “Unutma, Unutturma!” heykelleri oldu.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxlKkS_fzlmG-glzs0OYaLC293O3862fY_w0HAmM_fAOBfxLJBopY57lE1Pw5nPgzm4fcJjy2CTPPcL0XwNkDn5ahQIs52WJv81oVTvQBM4tvDSm2szYPvnotfcbTEe8lzE7v-hgmI12NX/s1600/IMG_1422.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxlKkS_fzlmG-glzs0OYaLC293O3862fY_w0HAmM_fAOBfxLJBopY57lE1Pw5nPgzm4fcJjy2CTPPcL0XwNkDn5ahQIs52WJv81oVTvQBM4tvDSm2szYPvnotfcbTEe8lzE7v-hgmI12NX/s1600/IMG_1422.JPG" height="239" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ve bir de çok başarılı modern
tasarımlar var...<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi978vAnvts42XW3A6abq5ido6kED566DLWDFn8NvfLni290u9Ex4YUDyvYBfmtOfFRejq_Mv9RFINqh2YRCUglGPOm4Fy4qK93D9unIXIfmb4iuS6OExvt2wMzOkZktyBWEulI10IDLx2T/s1600/IMG_1423.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi978vAnvts42XW3A6abq5ido6kED566DLWDFn8NvfLni290u9Ex4YUDyvYBfmtOfFRejq_Mv9RFINqh2YRCUglGPOm4Fy4qK93D9unIXIfmb4iuS6OExvt2wMzOkZktyBWEulI10IDLx2T/s1600/IMG_1423.JPG" height="320" width="239" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGM13bESlJpCW1_vLsVxI83P-f4nHv_cS1Lei9-Ycd9rUvMPXWC93ZmHTGjDvMXPqZWAj2Mjc3Z-XXEsj-5WYlau1wV4y9iU3e7iiVCLAZXr8cTpEvxX-Rlf9kUcfvh9fDjTByW7YN6scY/s1600/IMG_1425.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGM13bESlJpCW1_vLsVxI83P-f4nHv_cS1Lei9-Ycd9rUvMPXWC93ZmHTGjDvMXPqZWAj2Mjc3Z-XXEsj-5WYlau1wV4y9iU3e7iiVCLAZXr8cTpEvxX-Rlf9kUcfvh9fDjTByW7YN6scY/s1600/IMG_1425.JPG" height="320" width="239" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">“Kaybolan Şehir” şiirinde, Yahya
Kemal Beyatlı'nın "Üsküp ki, Şar Dağı’nda devamıydı Bursa’nın" dediği
şehrin, yukarıda saydığım özelliklerinin yanına eklenmesi gereken son bir
özelliği de bence, 2000 yılında, ülkedeki azınlıklara "hıristiyan"
bir ülkede yaşadıklarını unutturmamayı amaçlayarak, Şar Dağları’ndaki Vadno Tepesi’ne
diktikleri, gece karanlığın ortasına gökten sarkıtılmışçasına insanın gözünü
alan, şehrin her yerinden görülebilen, 66 m yüksekliğindeki haç.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-19185486606815357632014-03-26T12:01:00.001+02:002014-03-26T12:01:03.449+02:00Örümcek Kadının Öpücüğü / Tiyatro Hal...
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTi3zfpT-gJAw-BcnbMKgWHE_gb4kDGpFjEOI7qXjEC1vpTcAXNlvn-idne68TUy2xUsUdtTqxODS11U_5HNUglKqmNOGLF8VDgQk9msSCsB_JZBpTFonf1IiKp3B89g80_IPiOP4XidtF/s1600/images+%25283%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTi3zfpT-gJAw-BcnbMKgWHE_gb4kDGpFjEOI7qXjEC1vpTcAXNlvn-idne68TUy2xUsUdtTqxODS11U_5HNUglKqmNOGLF8VDgQk9msSCsB_JZBpTFonf1IiKp3B89g80_IPiOP4XidtF/s1600/images+%25283%2529.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Son dönem Devlet ve Şehir
Tiyatroları’nın performansından mutsuz olup, oyunların yarısında, daha
fazlasına tahammül edemediğimiz için çıkmaya başlayınca, zaman ve nakit
kaynağımızı gerçekten değeceğini düşündüğümüz özel tiyatroların seçme
performanslarında değerlendirmeye başladık. Evet, Şehir ve Devlet Tiyatroları
ile kıyaslayınca oldukça pahalılar ama gerek sundukları performans gerekse de
ödeneksiz, sadece bilet gelirleriyle hayatta kalmaya çalıştıkları düşünülürse,
verdiğiniz paranın karşılığını fazlasıyla alıyorsunuz.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İşte bu mantıkla bu sene hep
seçmece ve tavsiye üzerine özel tiyatroların performanslarını izledik ve açıkçası
büyük çoğunluğundan da oldukça mutlu ayrıldık. İşte Mecidiyeköy’deki Şişli
Emniyet Müdürlüğü’nün hemen arkasında, sınırlı imkanlarla, performans merkezine
dönüştürülmüş, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Tiyatro Hal</b>’da
izlediğimiz <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Örümcek Kadının Öpücüğü”</i>
de tadı damağımızda kalan oyunlardan biri oldu.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">1985 yılında Manuel Puig’in aynı
isimli romanından beyazperdeye uyarlanmış, William Hurt’ün muhteşem “Molina”
performansı ile oskar aldığı filmin tiyatro uyarlamasında, oyun içinde oyun
tekniği kullanılmış.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Normalde asla yanyana gel(e)meyecek insanların zorunluluktan
da olsa kesişen hayatlarını anlatan bir eser Örümcek Kadının Öpücüğü. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Calibri;">"Yaşamın çok güç olduğu Arjantin varoşlarında büyüdüm. Kadınların
küçümsendiği, erkeklerin yüceltildiği, maçoluğun meziyetten sayıldığı, iktidar
ve gücün prestij olduğu bir dönemde. Bir erkeğin sahip olabileceği en kötü
özelliğin, hassasiyet ve nezâket olduğu bir kültürde...<o:p></o:p></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Calibri;">Çocukluğumda hep Amerikan filmlerine ilgi duydum, çünkü Arjantin
filmleri korkutucu Arjantin gerçekleriyle bezeliydi. Annemle haftada dört kez
sinemaya gider, fantazi dolu müzikaller ve romanslarda kaçışı bulurduk. <o:p></o:p></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Calibri;">Gerçek, filmlerdeki gibi güzel olmalıydı, dışarıdaki gibi güç değil...<o:p></o:p></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ya da gerçeklik denilen şey kötü sınıf bir filmin içinde hapis
olmaktı."</i> diyor yazar Manuel Puig.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İşte bu hissiyattan yola çıkarak,
eserinde bir politik düşüncelerinden ve eylemlerinden dolayı hapse düşmüş bir devrimciyle,
pedofiliden içeri girmiş bir eşcinseli aynı hapishane hücresine koymuş. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5EWQk3aPmUtBFbyB7ds-ecqvTXGEg7nBOje50NVz_bdS2FgpBWgydSemJlaj-MzHydp-2RSvyOyfTM-JyMmlWc83AvTyUU-fZ14qk6Xy3A3iLSGvCqgMl0g4PH2jIjzktj9JjCi7al9S6/s1600/e17_1_fb6901.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5EWQk3aPmUtBFbyB7ds-ecqvTXGEg7nBOje50NVz_bdS2FgpBWgydSemJlaj-MzHydp-2RSvyOyfTM-JyMmlWc83AvTyUU-fZ14qk6Xy3A3iLSGvCqgMl0g4PH2jIjzktj9JjCi7al9S6/s1600/e17_1_fb6901.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Devrimci olan adam (Valentin),
son derece maço tavırlı, sert düşünceli, kolayca asâbileşebilen, davasına
sâdık, yoldaşlarına bağlı ama gördüğü işkencelerden dolayı hastalıklı ve güçsüz
bir delikanlıdır. Gay hücre arkadaşı ise (Molina), becerikli, süslü, kendini
tamamen kadın gibi hisseden ve o şekilde hareket eden, valentin'e karşı anaç tavırlarla
yaklaşan duygusal bir adamdır. Valentin, okumayı, yazmayı ve davası üzerinde
düşünüp planlar yapmayı sever. Molina, makyaj yapmayı, yemek pişirmeyi, Valentin'e
sevgilisiymiş gibi bakmayı, onunla sohbet etmeyi ve sinemayı sever.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Hücrede vakit geçirmek için
sinemadan konuşurlar. Molina, Valentin'e izlediği bir filmden bahseder. Filmi
anlatan Molina, kendini baş kadın karakterle özdeşleştirir. Valentin'se, konuyu
tamamen kendi penceresinden algılar ve devrimci bakış açısıyla yorumlar. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Manuel Puig, eserde Molina’nın
Valentin’e anlatacağı film olarak başlarda Drakula’yı düşünmüş. Fakar New York’ta
bir gece yarısı televizyonda 1942 yapımı <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kedi
İnsanlar’</i>a rastlayınca cinsel baskı temalı bu gerilim filminin daha uygun
olacağına karar vermiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oyunun iki ana karakteri de çok
başarılı. Valentin’i oynayan Çağdaş Tekin’in arada çok hızlı konuştuğu için
anlaşılamamasını saymazsak, sıkça gündeme gelen cürretkar sahnelerin üzerinden
başarıyla gelmiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Molina rolündeki Göktay Tosun, ise
aynı William Hurt gibi, bir “gay” i değil, bir “kadın”ı oynamış. Hatta “kadın”
olmuş. Aşık, hüzünlü, duygusal, becerikli, anaç, canayakın, saf bir “kadın”.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibjOYzAz8AsKQx5zOvkvjVfsWBdT3ViPTcx33swJensdLrJVKNek6oNJhGET19w5xISQpYZ9p58sMs0BFJlOMQqikpjs3XR-3KaU-Muee2bTCrM4SfCToC1BV6h9YCyW_d03WjycSvSU_b/s1600/e988ba_71bc5ea6ccdd40c695f1f2259d9ec0b0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibjOYzAz8AsKQx5zOvkvjVfsWBdT3ViPTcx33swJensdLrJVKNek6oNJhGET19w5xISQpYZ9p58sMs0BFJlOMQqikpjs3XR-3KaU-Muee2bTCrM4SfCToC1BV6h9YCyW_d03WjycSvSU_b/s1600/e988ba_71bc5ea6ccdd40c695f1f2259d9ec0b0.jpg" height="208" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Gerçekten iyi bir oyun izlemek
istiyorsanız, Tiyatro Hal’daki Örümcek Kadının Öpücüğü’nü şiddetle tavsiye
ederim.<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-67385042097780496882014-03-20T12:15:00.002+02:002014-03-20T15:06:32.070+02:00Allacciate le Cinture / Kemerlerinizi Bağlayın...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFm51PMGiamfFiw4dJvTo84oF_DZYE752N73cmjvHpO8lNxzHJv_nlP-VO9Jr7x4UvY311z3Hsz5kUzttcz0TqunqJo9L8bEQCg8PAguzS6csVq4McY1kmO6liakc2mVRJjzEC8STnZM_N/s1600/kemerlerinizi_baglayin_400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFm51PMGiamfFiw4dJvTo84oF_DZYE752N73cmjvHpO8lNxzHJv_nlP-VO9Jr7x4UvY311z3Hsz5kUzttcz0TqunqJo9L8bEQCg8PAguzS6csVq4McY1kmO6liakc2mVRJjzEC8STnZM_N/s1600/kemerlerinizi_baglayin_400.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ferzan Özpetek filmatografisinin,
10. Filmi olarak 14 Mart’ta vizyona giren <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Kemerlerinizi Bağlayın”</i></b>, bana göre
diğer Özpetek filmleriyle kıyaslayınca ortalamanın altında kalmış olsa da, Recep
İvedeik türevi kepazeliklerin arasında yine de bir sakinlik sağlıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Özpetek, 13 yıllık bir ilişkiyi,
öncesi ve sonrasıyla, acıları, tutkuları, sevinçleri, hüzünleri, gel-gitleriyle
masaya yatırmış. Filmde, hayatın içindeki eşcinsellik, pastel tonlar, italyan
çaçaronluğu ve güzel müzik, Özpetek’in imzası olarak çıkıyor karşımıza. <span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 14px/21px Georgia, "Times New Roman", "Bitstream Charter", Times, serif; letter-spacing: normal; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Şükrü Erbaş'ın bir dizesini okumuştum geçen gün.<span class="Apple-converted-space"> </span></span><em style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, "Times New Roman", "Bitstream Charter", Times, serif; font-size: 14px; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 21px; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">"İnsanın İçini dökmekten vazgeçmesidir ayrılık" diyordu.<span class="Apple-converted-space"> </span></em><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 14px/21px Georgia, "Times New Roman", "Bitstream Charter", Times, serif; letter-spacing: normal; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Filmde de, bir ilişkinin aynı bu yolu takip ederek nereye vardığını izledik.</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Her yerde yazıldığı ve neredeyse
duymayan kalmadığı için ben de filmdeki kadın karakterin bir noktada kansere
yakalandığını yazmakta bir sakınca görmüyorum. Filmin en çok tartışılan sahnesinde
kadın kasta yatağında kocasıyla sevişiyor. Ferzan Özpetek, Ayşe Arman’a verdiği
röportajda, çok yakın bir arkadaşının aynı süreçten geçtiğini, bir noktada “hala
birlikte uyuyup uyumadıklarını” kendisine sorduğunu ve arkadaşının da “Bu
erkeklerin midesi hiç bulanmıyor. Seviyorsa hiçbirşeyden iğrenmiyorlar!”
dediğini ve kendisinin de demek ki, “Gerçek Aşk” sa böyle olduğuna karar
verdiğini anlatıyor, bu cümleleri de filmde aynen kullanıyor. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Bir noktada geçmişle bugünü bağlamış
Özpetek ve o noktada deniz ve kadın arasında bir ilişki kurmuş. Ruh hali sakin,
mutlu kadını muhteşem durgun, pırıl pırıl bir denizle özdeşleştirirken, kafası
karışık, üzgün ve yorgun kadının denizi köpürmüş dalgalar olarak karşımıza
çıkıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Filmi, yine, arasında duygusal
bir bağ olduğunu söylediği,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Serseri
Mayınlar’ı çekip galasını da yaptığı İtalya’nın, tam topuğunu oluşturan, Lecce
kentinde çekmiş Özpetek. Şehirin dokusu filme ciddi bir artı katmış bence.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiInNBI_Dv7-nsaQ5UL6uiJck-KdcHBMmzPAQ6-_EvMArZLMCvJ-7dILRrOo6kn3yO_YWtr1MdnJVIPnlaIKpMg6LlaLaRzEOatALmxu1PsWSA_kWj1Qd0_sEVzriqUHev_JIJ4EJseBu3l/s1600/13028.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiInNBI_Dv7-nsaQ5UL6uiJck-KdcHBMmzPAQ6-_EvMArZLMCvJ-7dILRrOo6kn3yO_YWtr1MdnJVIPnlaIKpMg6LlaLaRzEOatALmxu1PsWSA_kWj1Qd0_sEVzriqUHev_JIJ4EJseBu3l/s1600/13028.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Başta da söylediğim gibi, eski
filmleri kadar iyi olmasa da, şu anda vizyondakiler arasında yine de
ortalamanın üstünde kalmış bir film olmuş “Allacciate le Cinture /
Kemerlerinizi Bağlayın”. <o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-54984057496115441272014-02-27T15:19:00.001+02:002014-02-27T15:19:35.728+02:00Twice Born / Sen Dünyaya Gelmeden...
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBNcN70xCZjsPHW6rl7MAHJrtBgenpW8bh-IjbES5_k5jOoPtHKeqwgC3pT2TsOCqtpyGgjqP7US3aPEM0vhYOWF0Mo79nIByW99wOp4AIDTG9587Dy7YVtN8sVTpfv9inZe4XSFVHGzUQ/s1600/Twice_Born_Poster_1_640x914.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBNcN70xCZjsPHW6rl7MAHJrtBgenpW8bh-IjbES5_k5jOoPtHKeqwgC3pT2TsOCqtpyGgjqP7US3aPEM0vhYOWF0Mo79nIByW99wOp4AIDTG9587Dy7YVtN8sVTpfv9inZe4XSFVHGzUQ/s1600/Twice_Born_Poster_1_640x914.jpg" height="320" width="224" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">3 yıl önce izlediğim ve sonunda “ay,
ay, ay...” demekten konuşmaya, hatta nefes almaya bile fırsat bulamadığım
filmlerden biriydi <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Incendies / İçimdeki Yangın”. </i></b>Kanada yapımı filmde anne
vasiyetinde çocuklarına Lübnan’a dönüp abilerini ve babalarını bulmalarını istiyordu.
Ve sonrasında Ortadoğu’nun sapsarı<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>coğrafyasınında, “bir artı birin nasıl iki değil de bir ettiğini”
anlatıyordu film. <o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İşte benzer bir kurguyla
karşılaşacağımı, sonunda tabiri caiz ise mideme yumruk yemiş gibi
kalakalacağımı bilmeden, biraz da gecikmeli izlemeye başladım, başrollerini <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Penelope Cruz</b> ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Emile Hirsch</b>’ün oynadığı <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Twice Born / Sen Dünyaya Gelmeden</i></b>’i.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Film, kitapları ülkemizde de
Doğan Kitap tarafından yayımlanan <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Margaret
Mazzantini</i>’nin “Venuto al Mondo” isimli kitabından uyarlanmış. Filmin yönetmeni
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Sergio Castellitto</i>, aynı
zamanda Mazzantini’nin kocası, filmde de Penelope’nin kocası rolünde...<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqcx7erssk-FaOFIlD0F0yJvcjKDxg_VF_-1ScxXHesIlVtD4zc25An9DDFCPCONFk7ZHn_oIz1fttDC43pgC2sKJYWg85JEyEfxcfvI6G5KySEYbZaEPZRQVvHoTC0cWINALw80yvhhXQ/s1600/Saadet%252BAksoy%252BCruz%252Bstands%252Bout%252Bblue%252BcZM5uBs_5xCx.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqcx7erssk-FaOFIlD0F0yJvcjKDxg_VF_-1ScxXHesIlVtD4zc25An9DDFCPCONFk7ZHn_oIz1fttDC43pgC2sKJYWg85JEyEfxcfvI6G5KySEYbZaEPZRQVvHoTC0cWINALw80yvhhXQ/s1600/Saadet%252BAksoy%252BCruz%252Bstands%252Bout%252Bblue%252BcZM5uBs_5xCx.jpg" height="217" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Film, çok eski bir arkadaşın
davetine karşılık, oğluyla, yıllar önce, savaş zamanı terk ettiği Bosna’ya geri
dönen Roma’lı Gemma’nın savaştan önce tanışıp evlendiği Amarikalı Diego’yla aşklarını,
çocuk sahibi olma isteklerini, Gemma’nın kısır olduğunu öğrendikten sonra
yaşadıklarını ve savaş sürecinin onları ve çevrelerindeki insanları nasıl
etkilediğini anlatıyor. Özellikle savaş sahnelerinde, yaşanmış gerçekle ekrandan
olsa bile yüzleşirken, insanlığınızdan utanır hale geliyorsunuz.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Kurgu itibariyle günümüz ve
geçmiş arasında gidip gelen filmde, Gemma’nın oğlunu da, Margaret Mazzantini ve
Sergio Castellitto’nun gerçek hayattaki oğulları Pietro Castellitto oynamış. Bir
diğer çok önemli rolde de bizden biri Saadet Işıl Aksoy var ve gerçekten de, oyunculuk
performansı olarak, diğerlerinden hiç aşağı kalmamış. <o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-71063120825406444582014-02-26T11:14:00.000+02:002014-02-26T11:14:34.314+02:00Garaj / Craft Tiyatro...
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidGEHLzMO8K1fVjrzShv3NKowZo_rCnT0C14zZYEirCbrSNOhT1T5pklNMKQ6uW6qDcroYCY3sEmzjsGl9MXmAl2Vql1DnKm1XfoCUrwaI7HqDOy1y2te98YXo4cN1zfWz8NRzgj59jRjF/s1600/Garaj-Af%C4%B1s-Enis-Ar%C4%B1kan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidGEHLzMO8K1fVjrzShv3NKowZo_rCnT0C14zZYEirCbrSNOhT1T5pklNMKQ6uW6qDcroYCY3sEmzjsGl9MXmAl2Vql1DnKm1XfoCUrwaI7HqDOy1y2te98YXo4cN1zfWz8NRzgj59jRjF/s1600/Garaj-Af%C4%B1s-Enis-Ar%C4%B1kan.jpg" height="320" width="227" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Pazar akşamı, Craft Tiyatro’nun
Kazancı yokuşunun nispeten girişindeki binaların birinin teras katındaki yeni
sahnesinde, aylardan beri büyük fırtınalar kopartan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Garaj</i></b>’ı izleme fırsatı
bulduk ve fırtınanın sebebini de öğrenmiş olduk.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Belki hatırlayanlarınız vardır,
geçen sene, Ukrayna’dan kandırılarak getirilip, burada hayat kadınlığına
zorlanan kızların hikayesini anlatan <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Uçurum</i>
isimli, oldukça da başarılı, bir o kadar da sarsıcı bir dizi vardı. İşte o
dizinin en özel karakterlerinden biri olan otistik Kutlu’yu oynayan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Engin
Arıkan</i></b>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Garaj</b>’da bir trans
olarak karşımıza çıkıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Hani bir rol oynayıp, o rol
üzerine yapışan aktörlerden değil, Engin Arıkan. Daha önce DOT’un Kürklü Merkür’ünde
de benzer bir rol oynamıştı ama Uçurum’daki Kutlu’nun yanında, ‘Genco’da
tecavüzcüyü , ‘Yerden Yüksek’te de, saf bir türkücüyü canlandırmıştı. Hepsini
de yaşayarak ve yaşatarak oynuyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Garaj’da da, 10 cm ince topuklu
çizme (vallahi o kadar süre ben giyemem), mini bir elbise, jartiyer ve full bir
makyajla çıktı karşımıza. Tarlabaşı’nın Orkide’si olarak... Elbette bir de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Güven
Murat Akpınar</i></b> var oyunda. Hani Suskunlar dizisinin İbo’su. Burada,
fotoğrafçılık okuyan Kahraman. Anne-babasını trafik kazasında kaybetmiş,
anneannesiyle yaşayan bir öğrenci. Çok tutuk ve hayata dair hiçbir cümlesi yok.
Orkide’yi görüyor ve onunla muhabbet etmek bir de izin verirse, ödevi için
fotoğraflarını çekmek istiyor. Çünkü o topuklar üzerinde nasıl yürüdüğünü merak
etmiş. Hepsi bu. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Hepimizin yapmak
istediği şeyi, Kahraman çok rahatlıkla yapıyor ve bence seyirci bunu seviyor”</i>
demiş Arıkan. İki zıt karakterin diyalog kurmasının izleyene keyif verdiğini
söyleyip eklemiş: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Bunu aslında herkes
yapabilir. Yeter ki karşısındakini tanımak istesin…”<o:p></o:p></i></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3D50ul6Y0bmV8QsTMjf5V94VqYii9PzP-VPYabBeHDm8LxOmsi0ExW6l3UsO6IhmmHqseRvLfrSL_H2ZJqgoAGIxdJCIeq_EqTdEbB8LzauAcfVQu4Sib4zLusJ-fMH3XTtMw8nB0Q9nI/s1600/22111838.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3D50ul6Y0bmV8QsTMjf5V94VqYii9PzP-VPYabBeHDm8LxOmsi0ExW6l3UsO6IhmmHqseRvLfrSL_H2ZJqgoAGIxdJCIeq_EqTdEbB8LzauAcfVQu4Sib4zLusJ-fMH3XTtMw8nB0Q9nI/s1600/22111838.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oyunu Kemal Hamamcıoğlu yazmış, yine
tiyatronun büyük isimlerinden, Ezel’in gözleri görmeyen annesi rolünden
hatırlayabileceğiniz İpek Bilgin yönetmiş. Tüm ekip, yabancı yazarların
oyunlarından biri yerine, içimizden birinin yazdığı, belki de yan
apartmanınızda oturan kişilerin hikayesini anlatan bu oyunu sahnelemekten çok
mutlu olmuş ve bu ekip çalışması sonuca direkt yansımış. Abartısız, bazen
kahkahalara boğan, bazen gözlerinizin yaşarmasına sebep olan bir performans
sergiliyor sahnedeki iki oyuncu ve her ne kadar rolünün özelliğinden ötürü
Engin Arıkan daha bir ön plana çıksa da, Güven Murat Akpınar’da oynadığı
karakteri resmen üzerine giymiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNMlNfvWVusLJC7mB220Q0au6bItBoKiBi5izB4wfFUFtkSws3Z3oURp5r2_riWJlgrESWAewjXRrw1yFvuFE-dLaJvGMaQ94wruqwn-zc0bE8Fh74TFrCkdYvOV9Vm3ZslkhJW5dk0Z-Z/s1600/garaj-ekip.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNMlNfvWVusLJC7mB220Q0au6bItBoKiBi5izB4wfFUFtkSws3Z3oURp5r2_riWJlgrESWAewjXRrw1yFvuFE-dLaJvGMaQ94wruqwn-zc0bE8Fh74TFrCkdYvOV9Vm3ZslkhJW5dk0Z-Z/s1600/garaj-ekip.jpg" height="160" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Kısaca Garaj, son dönemde
izlediğim en iyi preformanslardan biriydi, yer bulabilirseniz, şiddetle tavsiye
ederim.<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-10050854856309245732014-02-05T10:48:00.000+02:002014-02-05T11:01:23.474+02:00Sıdıka, Meze Restoranı...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitusfzOTsFpVkEqLSFPudLxRTRFN3_ZTAnrf4psxDjg3BmgtjCC8zskMVX4BNsV5mNNt6SYfmB2kHTsYjyRGCfOk04nQ5orLFl6zr6RT1awF-jUhRmUQYd71FnJ1DdC-KT9UguFzYkSB4K/s1600/S%C4%B1d%C4%B1ka.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitusfzOTsFpVkEqLSFPudLxRTRFN3_ZTAnrf4psxDjg3BmgtjCC8zskMVX4BNsV5mNNt6SYfmB2kHTsYjyRGCfOk04nQ5orLFl6zr6RT1awF-jUhRmUQYd71FnJ1DdC-KT9UguFzYkSB4K/s1600/S%C4%B1d%C4%B1ka.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Sıdıka'nın adı, çok uzun zamandır, genelde olumlu görüşlerle, dilden dile dolaşıyor ve yayılıyor. Bizde sonunda fırsat yaratıp, hatta üstüste iki hafta, Sıdıka'da yemek yeme ve menüsünden farklı alternatifleri deneme fırsatı bulduk.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Girişi belki de şöyle yapmak lazım, yeni bir restorana giderken, ne bulmayı beklediğiniz, aldığınız sonuç üzerindeki tatmininizde çok etkili. Ben Sıdıka'ya, çok küçük, hatta butik bir mekana gittiğimi bilerek gittim. Akaretler'e çıkarken sağdaki Beşiktaş'a giden yoldan devam ederek gittiğiniz Sıdıka, irili ufaklı çeşitli dükkanın arasında, gösterişsiz bir şekilde öylece duruyor. Ancak dikkat ettiğinizde veya biliyorsanız içeride, genellikle keyifli sohbetler ederken kahkahalar eşliğinde, yemek yiyen insanları görebiliyorsunuz.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYDE2Nc2-dS6TDFhwG0Yq9vsTRqg_6AedXqG9RS7mgH-qCN9KWwpMuPwa1dPfYpfPMnhaVVtOz_EJ0Lfwkr2ipcrg-vr-UQWtnLguzqJJFJO3XfsVChA3O-bbX2jaQmrTaW4sUy3BHHD5h/s1600/sidika3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYDE2Nc2-dS6TDFhwG0Yq9vsTRqg_6AedXqG9RS7mgH-qCN9KWwpMuPwa1dPfYpfPMnhaVVtOz_EJ0Lfwkr2ipcrg-vr-UQWtnLguzqJJFJO3XfsVChA3O-bbX2jaQmrTaW4sUy3BHHD5h/s1600/sidika3.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Sıdıka'nın menüsü çok kalabalık değil. Menüye, kendilerine özel lezzetler ekleyerek, bir fark yaratmaya çalışmışlar, fena da olmamış.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Soğuk mezelerin kraliçesi sanırım Cibalikapı'da Girit Ezmesi adıyla yediğimiz, özünde şamfıstık, beyazpeynir, sarımsak ve zeytinyağından oluşan, Fıstıklı Peynir Ezme. En az Cibalikapı'nınki kadar başarılı olduğunu söyleyebilirim. Bunun yanında tadına baktığım Levrek Marine, Lakerda ve bu mevsimde bu kadar güzelini nereden bulduklarını bilemediğim kavun da çok lezzetliydi.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH4IxgiPmfEUkEllv6LfX_Rkh1dTdDX-cfQMKmMdI6fSo9SQWkANBNLAnpboE-Aps7zuzFZYCsnO_o5z5k-qfQ5clMFZyWsa2hvEFTYSmFBQYKYOQE_OWLefFMStmHWtRFf8jp_6-Rc4tq/s1600/sidika4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH4IxgiPmfEUkEllv6LfX_Rkh1dTdDX-cfQMKmMdI6fSo9SQWkANBNLAnpboE-Aps7zuzFZYCsnO_o5z5k-qfQ5clMFZyWsa2hvEFTYSmFBQYKYOQE_OWLefFMStmHWtRFf8jp_6-Rc4tq/s1600/sidika4.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ara sıcaklarda alternatifiniz çok. Mekanın spesiyallerinden olan ve adı Rumca'da ayva ağacı / ayvalık anlamına gelen Kidonya, bir tür deniz kabuklusunun haşlanıp, zeytinyağı ve karabiber ile çeşnilendirilmesinden oluşan bir yemek ve eğer midye türü şeyleri seviyorsanız, oldukça da lezzetli. Aynı şekilde, Ahtapot Izgara ve ilk defa Sıdıka'da karşılaştığım Sıcak Ot Tabağı da. Oldukça geniş bir ot yelpazesi var Sıdıka'da. Kaya koruğu, deniz fasulyesi, ebegümeci, hardal otu, turp otu, pancar otu, deniz
börülcesi, kazayağı, şevketi bostan, labada... İstanbul'da bulamadıkları otları temin eden bir otçuları varmış ve ayrıca Zeytinyağı ve kırma zeytinleri
Edremit’ten; tulum, ayvada, kidonya ve sübye yumurtası Cunda’dan; kaya koruğu
Mersin’den; sofra şarabı da Edirne Yeniköy’den geliyormuş.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic8yCR6o7y2JzdO5R0fnylIt6OouDWorvtJ8K7CukYFGuwX3o2xbdL_B_n3zVclfsv4Mc2h9v4b00WhfgAtHOZRS6bi7C7cYnGn8tzle1QVOveRqLp0GUIwDRZRtvIvgrXx7xz_Cm54hbZ/s1600/S%25C4%25B1d%25C4%25B1ka2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic8yCR6o7y2JzdO5R0fnylIt6OouDWorvtJ8K7CukYFGuwX3o2xbdL_B_n3zVclfsv4Mc2h9v4b00WhfgAtHOZRS6bi7C7cYnGn8tzle1QVOveRqLp0GUIwDRZRtvIvgrXx7xz_Cm54hbZ/s1600/S%25C4%25B1d%25C4%25B1ka2.jpg" height="152" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Sıdıka'nın diğer bir spesiyalli de, Telde Karides. Ben bunun kadayıfa sarılmış jumbo karides olacağını zannetmiştim ama muffin kalıbında pişirilmiş, içinde domates, kaşar ve karides karışımı olan kadayıf şeklinde servis edildi. Malzemeyle bütünleşmiş kısmı lezzetliydi ama onun dışındaki bölüm kuru kadayıf olarak kalmıştı ve lezzetsizdi. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
İlk gidişimde balığa yer kalmamıştı ama ikincisinde mekanın bir başka spesiyali olan Asma Yaprağında Levrek'i denedim. Ama nedense balıktan çok et tadı geldi ağzıma. Sonra sorunca öğrendim ki menüde köfte de varmış. Muhtemelen daha önce köftenin piştiği ızgarada levreği pişirdiler ve malesef lezzetler birbirine karıştı.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ve finalde gelelim Abidin'e. <em>"Sen mutluğun resmini yapabilir misin, Abidin?"</em> sözünden yola çıkarak isimlendirdikleri tatlıları, başka mekanlarda volkano diye de adlandırılan, içi sıcak çikolatalı kek. Farkları bunu bitter çikolatayla yapıyor olmaları ve gerçekten sonrasında çok ama çok mutlu hissediyor olmanız.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEH8ssOJn4H8493Sg1WNLTXKkMX-r0Algzc9FmxsolTw2unRt0Vm5u762uRTKy2VcbxKcC7JzmHAT-8mSP3ygqsWCjNJOOEhNaUKGQ-C2EUty2Ilra_t5GhS0BAaG7zb5eb0iZKhyphenhyphenIBWTW/s1600/S%25C4%25B1d%25C4%25B1ka1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEH8ssOJn4H8493Sg1WNLTXKkMX-r0Algzc9FmxsolTw2unRt0Vm5u762uRTKy2VcbxKcC7JzmHAT-8mSP3ygqsWCjNJOOEhNaUKGQ-C2EUty2Ilra_t5GhS0BAaG7zb5eb0iZKhyphenhyphenIBWTW/s1600/S%25C4%25B1d%25C4%25B1ka1.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Sonuç olarak, iddiasız ve fakat samimi bir mekanda güzel bir akşam yemeği yiyip, keyifli dost sohbetleri yapmak isterseniz, tavsiye edebileceğim bir mekan Sıdıka ama rezervasyonunuzu yaptırmayı ihmal etmeyin.</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-30644765148242627792014-01-24T14:55:00.000+02:002014-01-24T14:55:08.732+02:00Şapkalı O***** Çocuğu / İkinci Kat<div style="text-align: justify;">
Hedon - Oben beni dürtmese, Gezi'den beri, neredeyse 8 aydır buraya birşeyler yazmadığımı / yazamadığımı fark etmeyecektim. Hazır bi taraftan dürtülmüş, bi taraftan ellerim yazmak için kaşınmaya başlamış, bir taraftan da bu geçen sürede bayağı bir malzeme biriktirmişken, dedim fırsat bu fırsat, "Vira Bismillah!" </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Madem bu kadar süre sonra tekrar yazıyorum, bari konu başlığı sansasyonel olsun diye, ilk olarak, iki gün önce İkinci Kat - Karaköy'de izlediğimiz, <strong>Şapkalı O***** Çocuğu</strong>'yla başlamaya karar verdim.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2VvuTAgdvNhpL3WlbETbgp6wIZcRCbAvoOu7alaa1JYW_sfgmZr2arCuOrjoUE-ij5M_gpOUsknUQ3IpnGHcRfr0BMCWmXvwe0ORDXb8SzRYCb4h4TN-NOoUFh7T658s3ooeoTTFge7IJ/s1600/SO%C3%87+2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2VvuTAgdvNhpL3WlbETbgp6wIZcRCbAvoOu7alaa1JYW_sfgmZr2arCuOrjoUE-ij5M_gpOUsknUQ3IpnGHcRfr0BMCWmXvwe0ORDXb8SzRYCb4h4TN-NOoUFh7T658s3ooeoTTFge7IJ/s1600/SO%C3%87+2.png" height="146" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Amerikalı yazar Stephen Adly'nin 2011 yılında yazdığı ve Broadway'de kapalı gişe oynayan, "The Motherfucker with the Hat" isimli oyunu, bu sezon Ezgi Erdoğan çevirisi ve Bedir Bedir'in rejisiyle İkinci Kat - Karaköy'de sahneleniyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Oyun, farklı bağımlılıkları olan 5 karakterin, kendileriyle ve birbirleriyle ilişkilerini, hayattan kaçışlarını, küskünlüklerini, hayal kırıklıklarını ve beklentilerini, kara komediyle izleyiciye aktarıyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Son dönemde özel tiyatroların oyun seçimlerinde ve performanslarında özellikle dikkatimi çeken bişey var. Sanki oyunu ne kadar küfürlü oynarlarsa ve oyundaki çıplaklık ve seksapelite ne kadar aşırı olursa, sanki performans o kadar iyi olacakmış gibi düşünüyorlar ama yanılıyorlar.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Çok hassas çizgideki bu kavram ve hareketlerin fazlalığı bir yerden sonra seyirci olarak beni rahatsız etmeye, oyuna ve oyuncunun performansına konsantre olmamı engellemeye başlıyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Mesela yukarıda bahsettiğim oyun, kokain ve alkol bağımlılığıyla mücadele eden kişiler arasında geçiyor tamam ama ortam bu diye her cümlenin içine en az 5 tane küfür koyarsanız, metin inanırlıktan uzaklaşıyor ve konsantre olup izlemesi çok zorlaşıyor. Aynı şekilde cinsellik ve seksin kullanım şekli ve sıklığı, izleyici olarak bende, benzer problemler doğuruyor. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEholsqUAboEws2znxSGiR1lN25CXUGESe4fkPgquI5jqBzo0wMgbeLgtECwfN6s02kbRwNnQbnotIYSVUJppk0aqaEyWAHjSUn_ThViD1GgBbg6ByVtJsPij8S12764k0I3GXwmdacmeEJb/s1600/SO%C3%87+1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEholsqUAboEws2znxSGiR1lN25CXUGESe4fkPgquI5jqBzo0wMgbeLgtECwfN6s02kbRwNnQbnotIYSVUJppk0aqaEyWAHjSUn_ThViD1GgBbg6ByVtJsPij8S12764k0I3GXwmdacmeEJb/s1600/SO%C3%87+1.png" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Tüm bu handikapların içinde, 5 kişilik ekipte, özellikle Evrim Doğan ve Ünal Yeter'in performanslarını oldukça başarılı bulduk. <em>Fatmagül'ün Suçu Ne?</em> isimli dizide kötü yengeyi canlandıran Esra Dermancıoğlu'nun sahneye çıktığı bölüm ise, bizim için oyun adına kırılma noktasıydı çünkü eğer öncesinde ara olsaydı, sanırım oyunun yarısında çıkabilirdik. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Bitirirken, İkinci Kat'ın Karaköy Sahnesi ile ilgili de birşeyler söylemeden geçmemek lazım sanırım. Ödenek sıkıntısı yaşayan özel tiyatrolar, ellerindeki imkanları sonuna kadar kullanıp, yeri gelince ceplerinden harcayıp, büyük bir özveriyle, son dönemde de birbirlerinin sahnelerinde "destek oyunları" oynayarak, müthiş işler çıkartıyorlar. Her ne kadar İkinci Kat - Karaköy, yer olarak Perşembe Pazarı'nın arkalarında, çok ters ve ürkütücü bir lokasyonda olsa da, büyük ve desteklenmesi gereken bir proje.</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-17631882740967217162013-06-04T10:58:00.002+03:002013-06-04T10:58:53.418+03:00Diren "Gezi"...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0_TY7aDJNjJSmN1aX3DolSuksI-Jfj3Se_wqXlZ63lXCDgg8kgI9LUzj9Eu3OBFn1VIT3Vzr0BknMV7iH-QiuKB_vbzYApIO5IUtJqNIMzb4z664Gz1CmgErlm3F9Mcl2z-4iNSt7c8sy/s1600/direnis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0_TY7aDJNjJSmN1aX3DolSuksI-Jfj3Se_wqXlZ63lXCDgg8kgI9LUzj9Eu3OBFn1VIT3Vzr0BknMV7iH-QiuKB_vbzYApIO5IUtJqNIMzb4z664Gz1CmgErlm3F9Mcl2z-4iNSt7c8sy/s320/direnis.png" width="200" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-90821464154750292272013-05-29T10:03:00.000+03:002013-05-29T10:03:02.933+03:00Son Oyun / Ahmet Altan...
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgED498SGBnrlfOaXeqfKrUZ8TwJP-Vx3GivuMER5O6gKykIedfvSkpegmrI0a7OiCEYGG1e8HmP2GoKJyl0a_p6EKlewIV8Q2t5iYPlWBMn33UbSmm_DR2WVV_cNchlBRgQeM77S5SXd4c/s1600/ahmet+altan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgED498SGBnrlfOaXeqfKrUZ8TwJP-Vx3GivuMER5O6gKykIedfvSkpegmrI0a7OiCEYGG1e8HmP2GoKJyl0a_p6EKlewIV8Q2t5iYPlWBMn33UbSmm_DR2WVV_cNchlBRgQeM77S5SXd4c/s1600/ahmet+altan.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ahmet Altan’ın gazeteciliği,
siyasi yönü, taraf veya tarafsızlıkları beni nedense hiç ilgilendirmiyor. Benim
için Ahmet Altan, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Bir orospuyu azize
yapar aşk, bir azizeyi de orospu!”</i> sözüyle, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">aşkı</i></b> tarif etmek adına
yazılabilecek veya söylenebilecek herşeyi tek cümlenin içinde ifade edebilmiş
kişidir. O yüzden benim için çok önemli ve çok değerlidir.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">“Son Oyun”a kadar çok ciddi bir
süre ara verdi roman yazmaya Ahmet Altan. Az buz değil 9<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>senedir bekliyoruz. Uzun ve sancılı bir
dönemden sonra doğan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Son Oyun</i></b>, her zamanki Ahmet Altan
romanları gibi çok provokatif başlıyor ama detayların veriliş şekli itibariyle,
sanki alışılmış tarzının bir çıt altında kalmış.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Uzun süredir roman yazamanyan bir
yazar, yeni arayışlarla, bir cinayet romanı yazmak için çıktığı yolculukta,
zeytinliklerle çevrili bir kasabada önce mola verir sonra da oraya yerleşir. Kasaba,
belalı çetelerin elindedir, bir yanda belediye başkanı, diğer yanda kasabanın
köklü ailelerinden biri iktidar savaşına girmiştir. Her iki tarafın emrinde
azılı kabadayılar, kiralık katiller vardır ve onlar aracılığıyla kan davası
sürmektedir. Hikaye anlatıcı pozisyonundaki yazarımızın, işlediği cinayet
sonrasında kendiyle hesaplaşmak için oturduğu kasaba meydanındaki bankta,
kendisiyle konuşmasıyla başlıyor ve ağırlıklı flashbacklerle ilk günden o ana
geliyor. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Son Oyun, Ahmet Altan ve bir
Ahmet Altan romanı okuduğunuzun bilincinde değilseniz, tarz olarak sert,
cüretkar veya belden aşağı gelebilir ama ne istediğinizi bilerek veya
bekleyerek bu kitabı elinize alacaksanız o zaman da değil cüretkar, mütevazı
bile bulabilirsiniz.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ben kitabın en çok, aynı zamanda
anlatıcısı olan yazarın Tanrı ile, iki yazar/meslektaş olarak, tatlı tatlı
didiştiği bölümlerini sevdim.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Bir bölümde yazarımız Tanrı’ya, <em>“Senin
egon çok yüksek... Kitapların geniş kitleler halinde, kocaman binalarda
okunsun, herkes senin yazdıklarını beğensin istiyorsun. Ama başta yarattığın
karakterleri sen de beğenmemişsin ki, “yaktı” diyorlar senin için”</em> diyor.
Sonrasında da bulduğu “insan” karakteri ve o karakterin içine koyduğu
değişkenliler için onu tebrik ediyor. Ama bu dialoglardaki belki de en can
alıcı soru sanırım günah üzerine olan; <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Günahı işleyen mi, yoksa o günahı yaratan
mı daha günahkar?”<o:p></o:p></i></b></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-17402350593080432232013-05-20T10:30:00.002+03:002013-05-20T10:30:53.987+03:00Pera Müzesi'nde Manola Valdés Sergisi...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj18cJWB_0n6wzCOkfLe7HUwDeeU1U6kib4T6WhZuzgzVPWEW6IBYcjpxEOBgazTYoq4kZDmBrB-MqUZoEJ3Tn61yyAldv0Ub52rlbHDwWnVxTvgVgm8Xi0Y6fA6RZ1ieHv915kgwiu66RV/s1600/valdes+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj18cJWB_0n6wzCOkfLe7HUwDeeU1U6kib4T6WhZuzgzVPWEW6IBYcjpxEOBgazTYoq4kZDmBrB-MqUZoEJ3Tn61yyAldv0Ub52rlbHDwWnVxTvgVgm8Xi0Y6fA6RZ1ieHv915kgwiu66RV/s1600/valdes+3.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i></i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<i>“Resim özel bir uğraş. Nasıl ki edebiyat edebiyattan doğuyorsa, benim resmim de resimlerden doğar. İşim daima sevdiğim parçalardan esinlenir, daha doğrusu bu yapıtlar aracılığıyla yaşarım.”</i></div>
<div style="text-align: right;">
<em><strong>Manola Valdés</strong></em></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Andy Varhol’la tanıdığımız Pop Sanat’ın, İspanya’daki temsilcisi Manola Valdés. 1942 doğumlu sanatçı, İspanya’da kurucuları arasında yer aldığı Equipo Cronica 1981’de dağılınca, sanat hayatına solo devam etmiş. Sanatında referanslarla hareket eden sanatçının yapıtlarında Velazquez’den Zubaran’a, Matisse’ten Picasso ve Lichtenstein’a izler mevcut.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Geçmişin başyapıtlarından yola çıkan, tarihsel izler, renk tonları ve dokulardan oluşan sonsuz bir görsel zenginlik sunan ve sanat tarihinden referanslarla hareket eden sanatçının eserleri özellikle figür, nesne ve serilerden oluşuyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOy9b577Ap1Tzahzk5sErAy9Y3nfirBkU2NOix0WxjLdYi8FRLUHOSfe3qUQ53t7vHDhcq5nfBbc_Sz4_2xuLebZRWcmSSeFX5l6jYSxSdGDir2ef_hnVqx1AYrtw787O9Xv7xXKpddA1U/s1600/valdes+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOy9b577Ap1Tzahzk5sErAy9Y3nfirBkU2NOix0WxjLdYi8FRLUHOSfe3qUQ53t7vHDhcq5nfBbc_Sz4_2xuLebZRWcmSSeFX5l6jYSxSdGDir2ef_hnVqx1AYrtw787O9Xv7xXKpddA1U/s320/valdes+1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Valdés genellikle çuval bezi ve katmanlı boya kullanarak resim, metal, ahşap ve su mermeri kullanarak da heykel çalışmış. Ölçek hep “çok büyük”, resimler genelde birbirinin alternatifi...</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Sergi benim son dönemde Pera’da gezdiğim en başarılı ve en etkileyici sergi. Gerek eserlerin çokluğu ve çeşitliliği, gerekse de Valdes’in tarzı itibariyle.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqEZt3lLtE6uJPOVKVZoHHgwoQE6jvIpcCCpoWd67C3m2S5P4oTurTcUQkVI9bWYOpbCiEubBWxERFDsCsObVeRV4AitmAThN5qatXpyKVHE5_AHc3wETqvZXf8sFd3ZD9OQw049DsdBJc/s1600/valdes+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqEZt3lLtE6uJPOVKVZoHHgwoQE6jvIpcCCpoWd67C3m2S5P4oTurTcUQkVI9bWYOpbCiEubBWxERFDsCsObVeRV4AitmAThN5qatXpyKVHE5_AHc3wETqvZXf8sFd3ZD9OQw049DsdBJc/s1600/valdes+2.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Çoğunluğu “kadın” konulu 46 resim ve 13 heykelden oluşan 59 yapıtlık <i>“Manolo Valdés, Resimler ve Heykeller” </i>Sergisi, 21 Temmuz’a kadar Pera Müzesi’nde. Müze’nin 3 katı sergiye ayrılmış durumda, hazır gitmişken ikinci kattaki, Kaplumbağa Terbiyecisi’nde de, kısa bir selam durmayı unutmayın...</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-54529887330335619112013-04-11T11:03:00.002+03:002013-04-11T11:03:48.028+03:00Tatlı Bela / Beautiful Disaster...
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5RTDN7y8yTj_ANT6aNO2KGf3wHVPZ9yC926Z9LgDLIp9dbeFcgEZOKpdpuU88A7weag32uRAw7kf9M5UR8V7RLFlxFBOl2S5KTxp4JEz4Pw2pBaWZE-DepZdAzJd5deNJTRGxqQwG9m8A/s1600/BeautifulDisaster_Cover-197x300.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5RTDN7y8yTj_ANT6aNO2KGf3wHVPZ9yC926Z9LgDLIp9dbeFcgEZOKpdpuU88A7weag32uRAw7kf9M5UR8V7RLFlxFBOl2S5KTxp4JEz4Pw2pBaWZE-DepZdAzJd5deNJTRGxqQwG9m8A/s1600/BeautifulDisaster_Cover-197x300.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Kitaplarınızı almadan önce, onlar
hakkında araştırma yapma alışkanlığınız varsa, <a href="http://www.goodreads.com/">GoodReads</a> bu konuda oldukça
kapsamlı ve güvenilir bir kaynak. Sitenin yapısı basit, içeriği geniş, katılımcı
/ okuyucu sayısı yüksek. Dolayısıyla ilgilendiğiniz kitapla ilgili objektif
görüş alma olasılığınız çok yüksek.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Goodreads’de kitapları yazarına,
ismine, yayınevine vs. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>göre
arayabileceğiniz gibi, yetişkin, gençlik aşkı, kolej romantizmi, erkek arkadaş
vs. gibi alt gruplarla da arayabiliyorsunuz veya o size “bak o beğendiğin gibi,
bir de bunlar var” diye yönlendiriyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İşte özellikle itunes’dan e-book
almaya başladıktan sonra, sıkça yararlandığım Goodreads’in oldukça “hit” alan
kitaplarından biri olan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://www.goodreads.com/book/show/11505797-beautiful-disaster?ac=1">Beautiful Disaster</a></i></b>, geçtiğimiz hafta
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Tatlı
Bela” </i></b>ismiyle, Yabancı Yayınları’ndan ülkemizde de yayınlandı.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Kitap, Amerikan okuyucusunun çok
sevdiği, “kolejli gençlik aşkı” temasının işlendiği başarılı bir örnek. Bu tip
kitapların genel yapısı şöyle oluyor. Bir şekilde ilişki içine girecek kız veya
erkeğin biri veya ikisinin, geçmişinde unutmak istediği bir olay oluyor. Bu
onun yeni ilişkisinin ilk zamanlarını genelde iki taraf içinde çekilmez hale
getiriyor ancak bir noktada bu direnç kırılıyor, eğer varsa etekteki taşlar
dökülüyor, bazen bir hazım süreci geçiyor ve sonuçta çiftimiz birbirinin /
ilişkilerinin kıymetini anlayıp, mutlu mesut hayatlarına devam ediyorlar. Anlatım
dilinin ne kadar akıcı veya eğlenceli olduğu ve süreç hikayelerin ne kadar
tutarlı veya yaratıcı olduğu, benzer tarzdaki kitapları birbirinden ayırıyor,
bazılarını da öne çıkartıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Tatlı Bela’daki iki ana
karakterimizde geçmişten biraz sorunlu. Abby, tüm hayatını geride bırakıp, en
yakın arkadaşıyla şehir değiştirip, onu kimsenin fark etmeyeceğini düşündüğü
bir hayata başlamak için, Eastern Üniversitesi’ne geliyor. Ancak onu fark eden
kişi, tüm üniversitenin kızlarını “elden geçirmiş”, vücudu dövmelerle kaplı,
hayatını dövüşlerden kazanan, dövüş lakabı “Mad dog / kuduz köpek” olan,
dövüşmeyi kendinden büyük 4 erkek kardeşten öğrenen Travis oluyor. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Artı eksi kutupların birbirini
çektiği, ne kadar uzaklaşmak isteseler o kadar birbirlerine yaklaştıkları,
sürprizlerin, kavgaların, gözyaşlarının, dedikoduların, kahkahaların, umutların
ve hayalkırıklıklarının havada uçuştuğu, okuması keyifli, sıkmayan, sonunu
hissetseniz de, süreci merak uyandıran bir roman Tatlı Bela. Yayınevinin web
sitesinde, New York Times’ın çok satanlar listesinin üst sıralarındaki kitabın
Grinin Elli Tonu ile kıyaslandığı iddia ediliyor. Benim görüşüm, ancak
kitapları okumayan kişilerin bu kıyaslamayı yapıyor olduğu veya bunun gereksiz
bir satış stratejisi olduğu yönünde.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Kitabın, otuzlu yaşlarının
ortasındaki yazarı <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Jamie McGuire</i></b>, 3 çocuk annesi ve gerçek bir kovboy olan
kocasıyla Oklahoma’da bir çiftlikte yaşıyor. Bu kitabı basmak için değil,
eğlenmek için yazmış. Travis içinde, kolej yıllarındaki büyük aşkında
esinlendiğini söylüyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tatlı Bela / Beautiful Disaster</i></b>,
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Beautiful Serisi’nin</i> ilk kitabı ve hikayeyi
Abby’nin ağzından okuyoruz. Serinin ikinci kitabı olan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Walking Disaster</i></b>, dünya
çapında 2 Nisan’da yayınlandı. Bu sefer olayları paralel akışta Travis
anlatıyor. <o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-27178214238773191352013-04-09T10:59:00.002+03:002013-04-09T10:59:41.939+03:00Orphan Black...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTO4xw55jDfA-3C1SWAYPtX5teHhBeyerBKGs-Kda4wwpF3UyGnRQWSabSSw9F7swfLmx4L4CFV5Z8ASHOZfO0EWnTxMMSOIjy09HuWfCDxA4YZn5vYPXN9DmZg0Nhkf80S0_JNN9tyw-4/s1600/Orphan+Black+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTO4xw55jDfA-3C1SWAYPtX5teHhBeyerBKGs-Kda4wwpF3UyGnRQWSabSSw9F7swfLmx4L4CFV5Z8ASHOZfO0EWnTxMMSOIjy09HuWfCDxA4YZn5vYPXN9DmZg0Nhkf80S0_JNN9tyw-4/s1600/Orphan+Black+1.jpg" /></a></div>
<strong></strong><br />
<strong>Orphan Black</strong>, <em>Dr.Who</em>, <em>Torchwood</em> veya <em>Ripper Street’in</em> yapımcısı olarak bildiğimiz BBC America’nın fırından yeni çıkarttığı, oldukça da iddialı yapımı.<br />
<br />
Dizi, yetim olarak büyümüş, hayattaki tek destekçisi de, kendisi gibi yetim Felix olan, 10 ay önce kendisini de büyüten Mrs.S.’e bıraktığı kızını almak için geri dönen Sarah’ın, kendisine çok benzediğini fark ettiği bir kızın intiharına tanık olmasıyla başlıyor. Basitçe, sadece intihar eden kızın bıraktığı çantasını çalıp, parasına el koymak için yaptığı içgüdüsel hareket, onu, kendisine çok benzeyen kızın yerine geçmeye kadar götürüyor. Ancak elbette herşey, ancak filmlerde bu kadar basit olabilir.<br />
<br />
Sarah, intihar eden Beth’in hayatına yerleştikçe, onun soruşturma gören bir polis olduğunu, uzun süredir ilaç kullandığını, uzun dönemli sancılı bir ilişkisi olduğunu keşfeder. Sorunlardan kaçarken sorunların tam ortasına düşmüştür.<br />
<br />
Sarah, günlük hayatında sıyrılıp, Beth olarak yaşamaya çalışırken fark eder ki, dünyada kendisine benzeyen sadece bir kişi yoktur. Çok kişi vardır. Ama bu nasıl olabilir? İşte bu noktaya kadar, geçmişini ve köklerini hiç araştırma ihtiyacı duymayan Sarah, biraz da çevre baskısıyla!, farkında olmadan içinde bulunduğu derin komployu araştırmaya başlar.<br />
<br />
Henüz iki bölümü yayınlanmış olmasına rağmen oldukça gelecek vaad eden bir prodüksiyon Orphan Black. Alışık olduğumuz Amerikan tarzının aksine, katıksız İngilizliğini her aşamada hissettiren yapımın oyuncu kadrosu ağırlıklı Kanadalı. Özellikle başroldeki Tatiana Maslany, farklı karakterleri oldukça başarılı canlandırıyor. Üvey kardeş Felix’i oynayan Jordan Gavaris ise, her ne kadar biraz abartılı oynasa da, bir noktadan sonra resmen sizi karakterinin içine çekiyor.<br />
<br />
Cumartesi günleri yayınlanan Orphan Black'in <strong>IMDb puanı 7.4.</strong><br />
<strong></strong><br />
İzlemeye başlamadan önce, merakınızı biraz daha körüklesin diye işte trailer'ı.<br />
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/do_BCA-vR9E%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/do_BCA-vR9E" width="560"></iframe></a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-50860908905224373582013-04-01T16:12:00.000+03:002013-04-01T16:12:10.611+03:00"Katar"... Cana Can Katar...
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioIzGZm_S1h_laxhyOeUj76_TqGTnf_5FUr2Dx4BNXeuiCrxzg2L7v8ad0fvNnFcGvdrqc1ntyOY3GEQqxXel0GD9xPYKh7hsdO33c_fVFB6RjlU-B13IT4EF8visesPeq8tz203dZokI9/s1600/DSC_0686.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioIzGZm_S1h_laxhyOeUj76_TqGTnf_5FUr2Dx4BNXeuiCrxzg2L7v8ad0fvNnFcGvdrqc1ntyOY3GEQqxXel0GD9xPYKh7hsdO33c_fVFB6RjlU-B13IT4EF8visesPeq8tz203dZokI9/s320/DSC_0686.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Hani derler ya; ”İşim gereği bla
bla bla”, işte o hesap ben de işim gereği, normalde seyahat listemizin üst
sıralarında yer almayacak ülke ve şehirlere gidiyorum. İnanın bundan da çok
mutluyum. Yoksa ne zaman görürdüm, Bakü’yü, Doha’yı, Rabat veya Tanca’yı...<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Çok kısa süre önce, 5 yıl aradan
sonra bir kez daha, Doha’daydım. Bildiğiniz gibi Doha, Katar’ın başkenti. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Arap Yarımadası'nın doğusunda,
11.521 km<sup><span style="font-size: x-small;">2</span></sup>’lik yüzölçümüyle küçük bir ülke konumunda olan Katar, 400
yıl Osmanlı hâkimiyetinde kaldıktan sonra 20. yüzyıl başlarında İngiliz
sömürgesi haline gelmiş. 1971’de İngiltere’den bağımsızlığını ilan eden 800 bin
nüfuslu bu küçük Arap ülkesinin petrol ve zengin doğalgaz kaynakları bulunmadan
önce en büyük geçim kaynağı balıkçılıkmış. Şu anda ise Katar, </span><span style="font-family: Calibri;">dünyanın doğalgaz rezervleri
itibariyle en şanslı ülkelerinden biri sayılıyor ve sahip olduğu 25.7 trilyon
metreküp hacmindeki kanıtlanmış doğalgaz rezervi ile, dünyadaki doğalgaz
rezervinin yüzde 15'ini elinde bulunduruyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Bugünkü sosyal refahını, sahip
olduğu petrol ve doğalgaz rezervlerine borçlu olan Katar’da kaydedilen bu
değişim, ülkedeki yaşam standardının yükselmesini sağlamış. Tüketim
maddelerinin hemen tamamı dışarıdan temin edilen Katar’da nüfusun çoğunluğu
petrol sektöründe çalışıyor. Geri kalan kısım ise, geçimini halen büyük ölçüde
balıkçılıkla sağlıyor. İşgücünün ancak yüzde 2’sinin tarım sektöründe çalıştığı
ülkede, kişi başına düşen gelir 67 bin dolar civarında. Giderek yükselen refah
seviyesinden dolayı Katar bugün Ortadoğu bölgesinde bir çekim merkezi haline
gelmiş durumda. Ülkede yaşayan toplam nüfusun sadece 200 binini Katarlılar
oluşturuyor. Ülkenin diğer vatandaşları ise Araplar, Hintliler, Pakistanlılar
ve İranlılar.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ülkenin, Basra Körfezi’nin
kenarında, yaklaşık 1.500.000 nüfuslu başkenti Doha ise, 1825’te <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Al
Bidda</i></b> ismiyle kurulmuş, sonrasında ismi Arapça’da <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“büyük ağaç”</i> anlamına gelen <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Doha</i></b> olarak değiştirilmiş. Eskiden
basit bir köy görünümünde olan başkent Doha, bugün yüksek gökdelenler, lüks
oteller, alışveriş merkezleri ve modern yapılarıyla göz kamaştırıyor. Şu anda
başkent olmasının yanında Üükenin ticari ve kültürel merkezi de olan Doha,
Ortadoğu’nun en rahat ve en iyi planlanmış şehirleri arasında yer alıyor. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ben 5 yıl önce gittiğimde ufak
ufak başlamış olan şehri yeniden yapılandırıp, bambaşka bir boyuta taşıyalım
hareketi, meyvelerini fazlasıyla vermiş. Şehirdeki binaların mimari projeleri
bizzat Emir tarafından onaylanıyormuş ve çoğu abartısız birer sanat şaheseri.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTn111N2c0wHN1r6Zmr6B_FId2S3F1JCzc5gN3eqpwmFTjLScTCwBNtbra4GCYSZCHYFuRZAATZ-kxdgyscl-nT5xz7BbfYDylRM8-HhXzm-pa-tQcIFm83UWi52IH6Jlru_1Ml2i4Papk/s1600/DSC05814.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTn111N2c0wHN1r6Zmr6B_FId2S3F1JCzc5gN3eqpwmFTjLScTCwBNtbra4GCYSZCHYFuRZAATZ-kxdgyscl-nT5xz7BbfYDylRM8-HhXzm-pa-tQcIFm83UWi52IH6Jlru_1Ml2i4Papk/s320/DSC05814.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Dubai ile girdiği, batıya
adaptasyon ve markalaşma yarışında, pilot şehir olarak seçtiği Doha ile, son
dönemde atağa kalkan, 15. Asya Oyunları, ATP Tenis Turnuvası ve Moto GP gibi
birçok uluslararası spor organizasyonuna da ev sahipliği yapan Katar,
bildiğiniz gibi 2022 Dünya Kupasına’da ev sahipliği yapacak ve o güne kadar
tamamlanacak 15’in üzerindeki stadyumun hepsinde, dışarıdaki sıcaklık mevsim
itibariyle 40 dereceler civarında olacakken, 22 derecede sabit sıcaklık vaad
ederlerken, bazılarını da turnuva sonrasında demonte edip ihtiyacı olan Afrika
ülkelerine hibe etmeyi öngörüyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Arabistan yarımadasında, Suudi
Arabistan’ın baskısı altında olmasına rağmen Doha’da hayat çok laik. Kadınlar
için örtünme zorunluluğu yok, namaz saatlerinde dükkanlar tatil olmuyor, içki
de her yerde serbest. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Gerek tekstil, gerekse yemek
sektöründeki uluslararası zincirlerin bir çoğu Doha’da mevcut. Mutfak olarak
Arap, özellikle de Lübnan etkisi ağırlıklı olarak hissedilse de, yakın zamana
kadar gelirlerini balıkçılıktan sağladıklarından olsa gerek, mutfaklarında
deniz ürünlerinin de ayrı bir yeri var. Özellikle levrekle aynı familyada
bulunan, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Hammur”</i></b> isimliği balığı, çeşitli soslarla harmanlayıp farklı
lezzetler yaratıyorlar. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Her ne kadar ülkeyi batıya
entegre etmeye çalışıyorlarsa da, haftalık tatilleri hala Cuma günü.
Dolayısıyla, Doha şehir merkezi ve ona giden tüm yollar Perşembe akşamı kilit. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX1p-XbANWGawQr8oYjP2Tld0C9Gws9bgjx_u_u_yK5EVygIoXz2zLOPZ68kRUkdTWAvI_aW2ZEozxQFqXJUPHiAlGaYztRReQQuPjGIWxO3UXKLhC5aFtZ38yT1LicF5qMtvfNpv5-kZn/s1600/IMG_0435.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX1p-XbANWGawQr8oYjP2Tld0C9Gws9bgjx_u_u_yK5EVygIoXz2zLOPZ68kRUkdTWAvI_aW2ZEozxQFqXJUPHiAlGaYztRReQQuPjGIWxO3UXKLhC5aFtZ38yT1LicF5qMtvfNpv5-kZn/s320/IMG_0435.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İçinde 4-5 tane büyük ölçekli ve
modern alışveriş merkezi bulunduran Doha’nın oryantal alışveriş merkezi ise <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Souq
Waqif</i></b>. Bizim Mısır Çarşısı’nın bir versiyonu diyebiliriz. Birbirini
kesen sokakların içi, baharat, tekstil, yedek parça veya hediyelik eşya vs.
satan dükkanlarla dolu. Şehirdeki modernleşmeden, İran Pazarı’da denen Souq
Waqıf’ta nasibini almış ve dükkanlar aynı bizim Kapalıçarşı’daki gibi, sanat
galerisi, modern cafe veya niş restoranta dönüştürülmeye başlanmış.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMyoOz9pvvUlRKluHUVxvHV_dexGIK2XDfnnRRgM4BLO-AT2ilzJCzTRKRlzXhpyq5lZ-N5cH-ZfKBrmxvUafqGdwx5W01Zh6V3RA8Em82Znde592nn32vANlDcoby25tcbL_iYbtOSF2e/s1600/Souq+Waq%25C4%25B1f.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMyoOz9pvvUlRKluHUVxvHV_dexGIK2XDfnnRRgM4BLO-AT2ilzJCzTRKRlzXhpyq5lZ-N5cH-ZfKBrmxvUafqGdwx5W01Zh6V3RA8Em82Znde592nn32vANlDcoby25tcbL_iYbtOSF2e/s320/Souq+Waq%25C4%25B1f.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oryx(çöl keçisi), aynı zamanda
ulusal bir sembol ancak hediyelik bişeyler almaya kalktığınızda illaki de figür
olarak deve </span><span style="font-family: Wingdings; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><o:p></o:p></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVWug-4CmA2AWlnUv-WleAvrsSSqu8JBzmFg3PX2JGIzbAMsm2VKqbA6BB57RmpUIdA3dhSHXwOy4jAV81NKpH4ivWMRfBUaaQOgQaGjI6O8rXmfvtlNDOCI0C2-TRg19CvJk1Im4Fa6x3/s1600/Oryx.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVWug-4CmA2AWlnUv-WleAvrsSSqu8JBzmFg3PX2JGIzbAMsm2VKqbA6BB57RmpUIdA3dhSHXwOy4jAV81NKpH4ivWMRfBUaaQOgQaGjI6O8rXmfvtlNDOCI0C2-TRg19CvJk1Im4Fa6x3/s320/Oryx.JPG" width="167" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Son olarak, THY, Qatar Airways ve
Emirates (aktarmalı olarak) her gün İstanbul’dan Doha’ya uçuyor. Doha’nın belki
turistik bir değeri olmayacağını düşünüyor olabilirsiniz ama ev sahipliği
yaptığı etkinlikleri, son derece modern otel ve restorantları, mimari şaheser
binaları, Korniş’i ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Mathaf’ı </i></b>(modern sanat müzesi), Dubai’deki
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">The
Palm’ın</i></b> karşılığında 2004’te inşa etmeye başladıklar <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">The
Pearl’leri, </i></b>muhteşem deniz ve deniz ürünleri, çok iddialı bir şekilde
hazırlandıkları 2022 Dünya Kupası Organizasyonu ile Doha size bunun aksini
kanıtlamaya kararlı.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_PWguqfNchFeFn67L2-HQYbfplZ-OsnVxTy5f_lh6j_jsGfmJei25fLEDWSVunNjQGpfduMysZ2IXlLbScrnCwWvl_7VCzUJl08XqMvX-u2MHG6S9DL3S7htKZD-OUhgg5FR3FEukScJ7/s1600/The+Pearl1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_PWguqfNchFeFn67L2-HQYbfplZ-OsnVxTy5f_lh6j_jsGfmJei25fLEDWSVunNjQGpfduMysZ2IXlLbScrnCwWvl_7VCzUJl08XqMvX-u2MHG6S9DL3S7htKZD-OUhgg5FR3FEukScJ7/s320/The+Pearl1.JPG" width="320" /></a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-35964418520774935012013-03-18T10:41:00.002+02:002013-03-18T10:41:35.355+02:00Safi Meyhane...
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Baştan anlaşalım, ekonomik kriz
var diyen, beni karşısında bulur... Cuma akşamı, bir karışıklıktan ötürü,
rezervasyon yapamadan kendimi Asmalı’da buldum. Her yer full, dükkan sahipleri
süper snob, neredeyse yüzünüze bile bakmıyor. Kendisi ortamın uzmanıdır diye
arkadaşıma bir danışayım, bildik mekanlar dolu, acaba tavsiye edebileceği, bizim
bilemediğimiz bir yer var mı diye mesaj attım, tavsiyesi “Refik veya Yakup”
oldu. Ne kadar yaratıcı di mi? Kendi adıma mı, Asmalı adına mı üzüldüm
bilemedim. Baktığınızda, bir sürü mekan var ama nereye gidelim dersen, yine
Yakup’la Refik. (Ben Cavit’te yer olmadığını bildiğim için, orası hariç bir
alternatif sormuştum, yoksa ilk önerisi sanırım Cavit olurdu)<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İşte soğuk havada, umutsuz ev
kadını misali, sokaklarda bir aşağı bir yukarı dolaşırken aklıma geçen hafta
The Club’dan çıkışta, Şişhane’de gördüğüm, yeni açılmış mekanlar geldi.
Kaybedecek bişeyim yok diyerek, o tarafa yöneldim ve kendimi Safi Meyhane’nin
önünde buldum.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Safi Meyhane</i></b>, Yeni Rakı /
Mey İçki’nin sponsorluğunda, “paylaşmak” teması üzerine oluşturulmuş, kökleri
çok eskiye dayanan önemli bir kültür değerinin güncellenerek geleceğe taşınması
amacıyla ortaya çıkan projenin ilk ürünü. <o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbdu-JepLCdBjTLGowfVA7MwZfTfpN3zBpiafuFa8H0PereJCGmWF-7RQ3m4nqC6xrN_x5XLP4EKNI99QNhosWCsV6DiW9E7zEoZpLcnXcNl-4fW58NpA8SHsZvPiw0lZsAG1-LLDiuVLW/s1600/safi3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbdu-JepLCdBjTLGowfVA7MwZfTfpN3zBpiafuFa8H0PereJCGmWF-7RQ3m4nqC6xrN_x5XLP4EKNI99QNhosWCsV6DiW9E7zEoZpLcnXcNl-4fW58NpA8SHsZvPiw0lZsAG1-LLDiuVLW/s320/safi3.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Mekanın renk seçiminde Ege’lilik
hakim. Beyaz ve maviler ortama ferah bir hava katmış. İki tatlı mekanın
özellikle giriş katındaki masa ve sandalyelerin çoğunluğu ise alışkın
olduklarımızın aksine yüksek bar tabure ve masası gibi. Meze dolabının başında,
işi sadece meze tabağı hazırlamak olan biri bekliyor. Fasıl yok ama genelde 45’liklerden
güzel müzik çalıyor.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi24R0aHxnW1NY5mVDPpbLfCfcAN4YnUZABEFjiZATAYY50TGghvmBoadxU0H8W-eSi9HosfCm5COJraPIJSVChOAMsUwNiEboF9S7zGRwyjRAJJ0ixPX955kKhtr7t2v9rHxOWShWAETYP/s1600/safi2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi24R0aHxnW1NY5mVDPpbLfCfcAN4YnUZABEFjiZATAYY50TGghvmBoadxU0H8W-eSi9HosfCm5COJraPIJSVChOAMsUwNiEboF9S7zGRwyjRAJJ0ixPX955kKhtr7t2v9rHxOWShWAETYP/s320/safi2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Yine rezervasyon probleminden
dolayı bize barda yer bulabildiler. Hani ocakbaşında oturmak neyse de, ki
bazen, özellikle de soğuk kış günlerinde özellikle tercih ederiz, meyhaneye
gidip barda oturarak yemek yemek gerçekten ilginç bir tecrübe oldu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjap3Wx3MFAtTPuz09n4xjaHoRPTsQ7j85iqT9CAMpPvEzF-hJ9EkuF1LaXvTQl9Qo1S83FxZQQaV-6O2bVqolfRgE6kp6oL33R-wZqtzrmCgTfZT2c5jrtVA2PUEiC0wGigzg07BWYI33j/s1600/Safi1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjap3Wx3MFAtTPuz09n4xjaHoRPTsQ7j85iqT9CAMpPvEzF-hJ9EkuF1LaXvTQl9Qo1S83FxZQQaV-6O2bVqolfRgE6kp6oL33R-wZqtzrmCgTfZT2c5jrtVA2PUEiC0wGigzg07BWYI33j/s320/Safi1.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Safi Meyhane’nin et – balık karışık
bir mutfağı var. Meze dolabı çeşitten yıkılmıyordu ama patlıcan, haydari, midye
dolma gibi klasik mezelerin yanında levrek marine, bulgur köftesi gibi değişik
alternatifler de bulabiliyorsunuz. Benim yakın zamanda Bakü’de yiyip, çokça
beğendiğim patlıcana sarılmış tulum peynirini pesto sosla servis ediyorlar. Ara
sıcak olarak ciğer tava ve Safi mantı istedik. İkisi de çok lezzetliydi ama
genel olarak porsiyonlar o kadar ufak ki, ciğerin bir porsiyonunu Cavit’te ana
yemek olarak yiyebilecekken, burada anca damağınızda hoş bir seda
bırakıyorsunuz. Porsiyonların ufaklığının tek faydası, barda oturduğumuz için,
kısıtlı yerimizde yerleşme sıkıntısı olmadı. Tatlı olarak dondurmalı irmik
helvası yedik, lezzetliydi ama daha iyilerini çokça yemişliğimiz var. Tüm
bunların arkasından gelen hesap ise, yiyip içtiğimiz miktar göz önüne
alındığında yüksekti.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Lj5xJ90Bti0sr1vFQ7pr8U8T0D4qbPBEnhx2rADkL_5rnv7_yOL1cxKkAR-qTC0AfRk_EULsvla2EEOCPDhF_y_YO1fZHPg17EMyFvh0kg14fqFon9hQruytiAg0FAUMR39O64WLA10W/s1600/safi4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Lj5xJ90Bti0sr1vFQ7pr8U8T0D4qbPBEnhx2rADkL_5rnv7_yOL1cxKkAR-qTC0AfRk_EULsvla2EEOCPDhF_y_YO1fZHPg17EMyFvh0kg14fqFon9hQruytiAg0FAUMR39O64WLA10W/s320/safi4.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Sonuç olarak, en azından bir kez
denenmesi / şans verilmesi gereken bir mekan olduğunu düşünüyorum ama sanırım
benim alternatiflerim arasında ön sıralarda yer almayacak.<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-26588248670318895392013-03-13T09:51:00.000+02:002013-03-13T09:51:53.390+02:00Kuçu Kuçu...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBZc_e05Z28JukBs43BhnDGMBw0hqAt9L1VvzGo7N78jQuive0isAvvBCaOBb1B6klJAzws2pyIV_n1ZjGKCkm-Sp9gEvekmZlGc_ryUybFsC_6Bo14RXaGdZp73NMgAlv9HBMhf-P8yc0/s1600/Ku%25C3%25A7u+ku%25C3%25A7u1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBZc_e05Z28JukBs43BhnDGMBw0hqAt9L1VvzGo7N78jQuive0isAvvBCaOBb1B6klJAzws2pyIV_n1ZjGKCkm-Sp9gEvekmZlGc_ryUybFsC_6Bo14RXaGdZp73NMgAlv9HBMhf-P8yc0/s1600/Ku%25C3%25A7u+ku%25C3%25A7u1.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Özgü Namal’ın Merhamet’teki
performansı ve kulaktan kulağa yayılan “Aaaaa! Çok başarılı!” yorumlarının
rüzgarıyla gittim Kuçu Kuçu’ya, dün akşam. Yani beklentim yüksekti. Ama ne
yalan söyleyeyim, biraz hayal kırıklığına uğradım.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Fransız yazar Farrice Roger –
Lacan’ın yazıp, Kerem Ayan’ın yönettiği oyun özünde bir hesaplaşma öyküsü. İki
kişilik oyunda Melda’yı Selen Uçer, Melis’i Özgü Namal oynuyor.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6kz5w1xQeGlZ56ExGDY5Hytn9YwY7Y5DcuBBJLjpSrUvI1cD_-fdr3zKJhbN9IPY1Osh3A3fa03LSh8ZxKsMcKUoNvKk5LyfBomll_u6EUrB0q1wGfttZKTklJZvy1Un63zd0aHhZ5U5C/s1600/Ku%C3%A7u+ku%C3%A7u2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6kz5w1xQeGlZ56ExGDY5Hytn9YwY7Y5DcuBBJLjpSrUvI1cD_-fdr3zKJhbN9IPY1Osh3A3fa03LSh8ZxKsMcKUoNvKk5LyfBomll_u6EUrB0q1wGfttZKTklJZvy1Un63zd0aHhZ5U5C/s1600/Ku%C3%A7u+ku%C3%A7u2.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Kocasının patronunun adasına, ailecek
haftasonunu geçirmek için gelen kadın, patronun görgüsüz karısıyla, kocaları
gelene kadar 2.5 saat geçirmek zorunda kalır ve niyeti beklerken istirahat
etmekken, ev sahibesinin geçmişten gelen hesaplaşmasını ortaya çıkartmaya, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Kuçu
Kuçu”</i></b> zamanlarına dönmeye ihtiyacı vardır.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oyun boyunca hissettiğim şey,
belki de yüksek beklentiyle koltuğa oturmaktan ötürü, hep bişey olmasını
beklemekti. Ama o ”bişey”, bi türlü olmadı. Oyun bi türlü akmadı. Metindeki
tekrarlar, devamlı içki alıp bırakmalar, sahne içindeki yapmacık kovalamaca ve
kavgalar çok yordu beni. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Sanırım oyunda tek beğendiğim
nokta, Selen Uçer’in oyunculuğu oldu. Açıkçası ben Özgü, muhtemelen süperdir
diye düşünüyordum ama yanılmışım. Belki 6 yıldır sahneden uzak kaldığı için, belki
televizyonda daha iyi olduğu için, belki de sadece gününde olmadığı için çok
donuk ve tekdüzeydi. Diğer taraftan Selen Uçer, gerek kıyafeti, gerek sahnedeki
duruşuyla Melda’yı üzerine giymiş. Hem şımarıklığı, hem de geçmişten gelen
öfkesini metin arasındaki gidiş gelişlerde çok iyi yaşıyor ve yaşatıyor.<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-88955022795560892292013-03-05T12:32:00.001+02:002013-03-05T15:13:11.807+02:00Domino - TheClub...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhY10HHvOSVvQT9SvcilLcFRiv4c2ZGvL6KjO632u8Asn53FmKd0I5RDPomeoUs0u_qIxQAXUeldQU8I_7l4LICVoMQSPv08w3vtegM0Vq-z3TM_egUAVmEH0RsHpVDP6zp-23p7D6TM4r/s1600/the+club.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhY10HHvOSVvQT9SvcilLcFRiv4c2ZGvL6KjO632u8Asn53FmKd0I5RDPomeoUs0u_qIxQAXUeldQU8I_7l4LICVoMQSPv08w3vtegM0Vq-z3TM_egUAVmEH0RsHpVDP6zp-23p7D6TM4r/s1600/the+club.png" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">TheClub, Asmalımescit’te, bir
otelin altındaki 150 yıllık şarap mahzeni dokusunu kendine dekor yapmış,
bağımsız bir tiyatro topluluğu. 2011’den beri şu anda bulundukları mekandalar
ve mekan o kadar değişik ve özel ki, bu yönüyle İstanbul Life’ın “En İyi Tiyatro
Mekanı” ödülüne aday gösterilmişler.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İçeri girişte ve mahzene inerken
ortam hafif, “Eyes Wide Shut” havasında. Sanki gizli bir yere, çok gizli birşey
yapmaya götürülüyormuşsunuz gibi geliyor.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvmdQ98DfzoFbRiueakft7UBideIEQ9ATKfh1_CWwHQdkp27kHmFDty2KV4NbIKTaHwtLnEBYMlvK4ISj37itznyA8C4PBvYrb8YgYlVJuvighR9pppwnp7c-AG8c-qwtUSE7IEksy6jzO/s1600/mahzen.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvmdQ98DfzoFbRiueakft7UBideIEQ9ATKfh1_CWwHQdkp27kHmFDty2KV4NbIKTaHwtLnEBYMlvK4ISj37itznyA8C4PBvYrb8YgYlVJuvighR9pppwnp7c-AG8c-qwtUSE7IEksy6jzO/s1600/mahzen.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Domino, bizim TheClub Grubu’ndan
izlediğimiz ilk oyundu. Gerek mekanın özelliği, gerekse de sahneleniş şekliyle
fark yarattığını söyleyebilirim. Bazı geçişlerde, önceden kaydedilmiş
görüntüleri, perdesis ortamda, direkt mahzen dokusuna yansıtılarak izlemek
oldukça değişik bir ambians yaratıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oyunda, “Kentsel Dönüşüm” kisvesi
altında, Tarlabaşı'nı ele geçirmeye çalışan büyükbaşlarla, mahallelinin karşı
karşıya gelmesini izliyorsunuz. Zaman zaman, ‘in yer face’ öğeleri de taşıyan
oyunda, özellikle, 17. Sadri Alışık Sinema ve Tiyatro Ödülleri'nde, “Komedi ya
da Müzikal Dalında Yardımcı Rolde Yılın En İyi Erkek Oyuncu” ödülünü de alan Evren
Erler ve Yağız Konyalı döktürüyor. <o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRUVJDSESefRnybT_5af17DuO_d64JSPe9KIIx0IEIrQaXJta6wr-nVv4x04kmeLjfvY5B5a6or7O6uDs868pyrrg5iTjiuqczgSRykVRR-uVqPj2_uEBi7vktHCtSj-3Y3_J0aL8gh6h5/s1600/Evren+Erler.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRUVJDSESefRnybT_5af17DuO_d64JSPe9KIIx0IEIrQaXJta6wr-nVv4x04kmeLjfvY5B5a6or7O6uDs868pyrrg5iTjiuqczgSRykVRR-uVqPj2_uEBi7vktHCtSj-3Y3_J0aL8gh6h5/s1600/Evren+Erler.png" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0YWyNP4eFxMqjEAmtZ8EIhNBfA06rFq5PwiCEPbxNzk-BpoEc_fCblk8QgZKHk0BHCzlHwGJYHtK2QIj_ZnEbf109FzGKFuAldzNBMfK5OCF7w7metyTiNU9MxbjMb3ktFw-LxQhNQ8eh/s1600/Ya%25C4%259F%25C4%25B1z+Konyal%25C4%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0YWyNP4eFxMqjEAmtZ8EIhNBfA06rFq5PwiCEPbxNzk-BpoEc_fCblk8QgZKHk0BHCzlHwGJYHtK2QIj_ZnEbf109FzGKFuAldzNBMfK5OCF7w7metyTiNU9MxbjMb3ktFw-LxQhNQ8eh/s1600/Ya%25C4%259F%25C4%25B1z+Konyal%25C4%25B1.jpg" /></a></div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/RU-LL2_iPEg%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/RU-LL2_iPEg" width="560"></iframe> </a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-62125015563277566232013-03-05T10:35:00.000+02:002013-03-05T10:35:16.682+02:00Merhamet / Kahperengi...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPH4URB7Yee5MdbzDWl66KOi0IBgt5Y3K9OX0jEDkWg9_WpiidC8iy2WGegNZaXEqQl6Gxe9Yyl_tLvWJQOLBQI6p4aBtSRxq3pIqUaKDSumZubumROM6pu47kwl9VlEcyh2br-fA3zoQt/s1600/kahperengi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPH4URB7Yee5MdbzDWl66KOi0IBgt5Y3K9OX0jEDkWg9_WpiidC8iy2WGegNZaXEqQl6Gxe9Yyl_tLvWJQOLBQI6p4aBtSRxq3pIqUaKDSumZubumROM6pu47kwl9VlEcyh2br-fA3zoQt/s1600/kahperengi.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Son dönemde artan yabancı dizi
uyarlamaları ve sakız gibi uzatıldığı için orijinal dokusunu kaybeden tarihi
romanların karşısına, güncel ve oldukça da beğeni kazanmış, Hande Altaylı’nın
Kahperengi’sinin <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>uyarlaması olarak çıktı
“Merhamet”. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Benim süpriz yazarlarımdandır
Hande Altaylı. Oldukça sağlam bir eğitim ve kariyeri üzerine, mesleği olan
reklam yazarlığını bir üst seviyeye taşıyıp roman yazmaya başladı. Maraz’ı
okuyamadım ama “Aşka Şeytan Karışır” bittiğinde ağzım açık kalmıştı, “Kahperengi”ni
ise, kitap bitmesin diye yavaş yavaş okudum.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2SilcOHjpbkHan9_b0u-ra7YfSr7q376qwQb2CJpfTqsV3guE9la9YLo9WSmfH1BizvXXfBlPEiyRHrIqGWnp4cAKt1Mv_1hmTgBBLzc7f4dS_IONzGoZmv1OihxgvWRvRLjAVi9iXBV1/s1600/hande+altayl%25C4%25B1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2SilcOHjpbkHan9_b0u-ra7YfSr7q376qwQb2CJpfTqsV3guE9la9YLo9WSmfH1BizvXXfBlPEiyRHrIqGWnp4cAKt1Mv_1hmTgBBLzc7f4dS_IONzGoZmv1OihxgvWRvRLjAVi9iXBV1/s1600/hande+altayl%25C4%25B1.png" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Yaslıhan’ın üstünzekalı, ama üniversiteye
kadar aile içinde günyüzü görmeyen, birtanesi Narin’inin, herşeye rağmen hayata
nasıl tutunduğunun, bugünü ile geçmişinin, o kaçmak istese de, nasıl
beklemediği anda karşı karşıya geldiğinin sorgulandığı, derli toplu anlatılmış,
sonu da çok güzel bağlanmış bir roman, Kahperengi. Aşk, arkadaşlık, aile,
zenginlik – fakirlik olguları ince ince dokunmuş romanda. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Romanın Merhamet ismiyle
televizyona uyarlanan senaryosunu Mahinur Ergun yazıyor, Gül Oğuz çekiyor.
Yaslıhan’lı Narin’i <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Özgü Namal </i></b>oynuyor. Her ne kadar kalın ve çatallı sesi,
izlerken beni biraz rahatsız etse de, oyunculuğu on numara. Keza yakın arkadaş
Deniz rolünde de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Burçin Terzioğlu</i></b> resmen döktürüyor. “Muro” rolünden sonra pek
aradığını bulamayan <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Mustafa Üstündağ</i></b>’da, kitapta olmayan, ancak senaryoya adapte
edilmiş, Babür karakteriyle çok iyi uyum sağlamış. Tüm ekip, o kadar doğal ki,
kesinlikle rol yapıyorlar hissine kapılmıyorsunuz. Bir kocaman alkışta dizinin Görüntü
Yönetmeni’ne... Gerek Yaslıhan, gerekse İstanbul görüntüleri şiir gibi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqx6dUPzHh8Ln-loRvR8ANdy-PzD7GOUb31FcGkLBGYeCExx7EWq7PCINk7gb6B1fuErBOco7w5CBIFJtLy1WVdUnmlQxpIzkXHRL6mWIWnM7aaE8h8qoI8Jssj6XAR60sWVsXBSh56zy-/s1600/merhamet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="119" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqx6dUPzHh8Ln-loRvR8ANdy-PzD7GOUb31FcGkLBGYeCExx7EWq7PCINk7gb6B1fuErBOco7w5CBIFJtLy1WVdUnmlQxpIzkXHRL6mWIWnM7aaE8h8qoI8Jssj6XAR60sWVsXBSh56zy-/s320/merhamet.jpg" width="320" /></a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-64981291600172797122013-02-18T09:33:00.001+02:002013-02-18T09:33:33.672+02:00De Gülüm...<div style="text-align: justify;">
Sumru Yavrucuk, Kumbaracı50'deki tek kişilik oyunu <em>"Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi"</em> de, bir şiir okumuştu. İçimize dokunan. Hatta başlarken ismini de söylemişti ama balık hafızalı ben, sonrasında hatırlayamamıştım. Bu hafta oyuna giden arkadaşımdan rica ettim ve öğrendik ki, şiirin adı, <strong>"De Gülüm"...</strong> Küçük İskender'den...</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<strong>De Gülüm</strong><br />
<br />
<div>
de gülüm! De ki: ela bir günde geleceğim</div>
<div>
İstanbul darmadağın olacak, saçlarım</div>
<div>
darmadağın. Hepsi, darmadağın!</div>
<div>
üzülme gülüm! Toparlanacağız, birlikte,</div>
<div>
ayağa da kalkacağız, yürüyeceğiz de gülüm</div>
<div>
hem de çelikten toprağını dele dele hayatin!</div>
<div>
</div>
<div>
de gülüm! De ki: bitmiştir umut, bitmiştir</div>
<div>
sevgi, bitmiştir güven!</div>
<div>
güven bana gülüm!</div>
<div>
sana bitmemişliği öğretecek, tattıracaktır</div>
<div>
hasretten-hakikaten-ten değiştiren yüzüm!</div>
<div>
</div>
<div>
göreceksin gülüm! Bekle!</div>
<div>
hırslarımız, acılarımız gitgide ihanetlere</div>
<div>
hainlere, ezilmelere alışacak.</div>
<div>
göreceksin-sevinçten ağlayacaksın gülüm-ki</div>
<div>
iste o vakit bana-doğrudur!</div>
<div>
sair olmak, seni sevmek pek çok yakışacak!</div>
<div>
bak! şiirler var, mektuplar var, çocuklar var,</div>
<div>
sokaklar var, kediler!</div>
<div>
</div>
<div>
inan bana gülüm, ölüm yok bir tek!</div>
<div>
ölüm yok bize! ölüm inananlar için sessizce</div>
<div>
kara kaplı kitaplardan çıkartılacak.</div>
<div>
göreceksin gülüm! Bekle! Göreceksin!</div>
<div>
artık hiçbir insan, hiçbir kavga ve hiçbirimiz</div>
<div>
bu dünyada, yapayalnız, umarsız kalmayacak</div>
<div>
</div>
<div>
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22420%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/1rnPvnPaSrQ%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/1rnPvnPaSrQ" width="420"></iframe></a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-23687421479250987942013-02-11T16:03:00.000+02:002013-02-11T16:10:13.567+02:00Katilcilik / Kumbaracı50...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkS0sldG-FRep1GYlUenEWcwfzz7LQUbab4Xq_oLeggDi-8jrmJ5n3CaTobOcQKII-UM7gX0htkNv3gj3NXUHzrTdemUQwG2pJOSKWSenqF-trQCM5BECXKkrZg6JyGLVNq2SFb5QxrOVT/s1600/Katilcilik.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkS0sldG-FRep1GYlUenEWcwfzz7LQUbab4Xq_oLeggDi-8jrmJ5n3CaTobOcQKII-UM7gX0htkNv3gj3NXUHzrTdemUQwG2pJOSKWSenqF-trQCM5BECXKkrZg6JyGLVNq2SFb5QxrOVT/s320/Katilcilik.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Katilcilik</i>, Kumbaracı50’yi kuran ana ekibin, bu seneki taze oyunu. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Yiğit Sertdemir’</i></b>in yazıp,
yönettiği, dekor tasarımında imzasının da bulunduğu oyunda, ‘Altıdan Sonra
Tiyatro’ ekibinden <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Aslı Can Kortan, Gülhan Kadim, Şirin Keskin, Ebru Gözdaşoğlu, Seda Özen
Yürük, Erkan Kortan, Yaman Ömer Erzurumlu, Onur Tuna, İhsan Dehmen ve Seyfi
Erol</i></b> rol alıyor. Müziklerini Onur Kahraman, kostüm tasarımını Candan
Seda Yalım Balaban, ışık tasarımını İsmail Sağır ve fotoğraflarını Sevgi Can’ın
üstlendiği ‘Katilcilik’, yıllar içinde kişileri ele geçiren sanal canavarın,
farkında olamadan üzerimizde yarattığı etkileri / içimizden çıkarttıklarını,
tokat şeklinde yüzümüze çarpıyor. Ve herşey, sanal ortamda tanışan üç kadının,
buluştukları gece, “Gerçek mi, Cesaret mi?” oyunu oynamaya karar vermesiyle
başlıyor...<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEmYrVlonQDhHvlurd261CNpE_r3Xm6IXyz7fEp5_5uObTlk3mZFM7ZaKvCZ-4D-ZCxit2mAZlJIZcNrT03y0lFR2Fl_H8sm-6WWF7tQw8KyP7UCTaqZelrrTz-h-85UMVmnN4tW0D80uW/s1600/katilcilik11-1024x682.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEmYrVlonQDhHvlurd261CNpE_r3Xm6IXyz7fEp5_5uObTlk3mZFM7ZaKvCZ-4D-ZCxit2mAZlJIZcNrT03y0lFR2Fl_H8sm-6WWF7tQw8KyP7UCTaqZelrrTz-h-85UMVmnN4tW0D80uW/s320/katilcilik11-1024x682.jpeg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Yenicene verdiği ropörtajların
birinde Yiğit Sertdemir oyunu şöyle anlatmış: “<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Katilcilik</i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">, internet üzerinden tanışan üç kadın
üzerinden gidiyor. 2000’lerin ortasında ‘msn’ daha yeni yeni sıçrama
yapmıştı... O zamanlar, sosyal ağ platformunda (msn) edebiyat-felsefe odaları
vardı, nick name’lerle söyleşilerin yapıldığı. Ben de iki farklı kişi ile
tanıştım bu odaların birinde; kadın ve erkek. Edebiyat üzerine ciddi ciddi
sohbetler yaptık. Bir gün, İzmir-Buca’ya ailemi ziyarete gitmiştim. Buraya
kadar gelmişken görüşelim dedik. Ve beni evlerine davet ettiler. Eve gittim ve
bu iki insanın abla – kardeş olduğunu öğrendim... Şimdi gözümün önüne gelen
figürler; karanlık iki tip. Bomboş ev, yer yastığından başka salonda hiçbir şey
yok. Ev, tren istasyonu yanındaydı ve tren geçtiğinde sallanan ve bozulan
sessizlik hali, hâlâ aklımda kalan. Fakat yanlış algılanmasın, ikisi de
entelektüel tiplerdi; evet, tuhaf ve acımasız gibiydiler ya da sonradan bakınca
fotoğraf öyle görünüyor. <o:p></o:p></i></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Calibri;">İstanbul’a döneceğimden, evden ayrıldım… Yani orada hissettiğim; o
garip bakışmalardan sonra bunlar beni öldürebilirdi, oldu. Ben, üçüncü
kişiydim. İki kardeş var ve ötekisi de yani ben de avım diye düşündüm.”<o:p></o:p></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oyunun bizce en etkileyici
bölümü, farklı zaman dilimlerinde bir ileri bir geri giden kurgusu ve bu
kurgunun <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kumbaracı50</i> sahnesinde,
muhteşem bir dekorla hayata geçirilişi. Hele ki oda! Onun mekanda ortaya çıkışı
ve kayboluşu, ışık ve sesle yaratılan derinlik duygusu, müthiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oyundan çıkınca düşünmeye
başlıyorsunuz... Gerçekler, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">filifu</i>,
yalanlar, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">filifu</i>, hırslarımız, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">filifu</i>, altbenlik, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">filifu</i>, ölüm, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">filifuuuu</i>...<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-85993524452710805632013-01-28T15:11:00.001+02:002013-01-28T15:11:55.650+02:00Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi...
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">6 Üstü Oyun</i></b>, Altıdan
Sonra Yapım’ın başlattığı, Türkiye’nin en üretken yerli oyun yazarlarının bir
araya geldiği proje. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Aralık ayından
itibaren her ay bir oyunun prömiyeri yapılacak. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ayşe Bayramoğlu</i>, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Civan Canova</i>,
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ebru Nihan Celkan</i>, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Mirza Metin</i>, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Yeşim Özsoy Gülan</i> ve <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Yiğit
Sertdemir’in</i>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">“BUGÜN”</b> teması altında
yazdıkları tek kişilik oyunlar, duayen oyuncular tarafından sahnelenecek.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQws_Fxt3GevdT6bdma5ZaRmluDE6qWVk_-d8j8Dyaty2YKpGzZSGvNfT-rSKgT5D7aT2jvSBSfAyeod7asmQwEl46uGVPzbv5H146aDVUQr95IarlGfFXmMpi9yy498X-dYaFyzA5ikTu/s1600/ecelkan-6ustu-1024x1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQws_Fxt3GevdT6bdma5ZaRmluDE6qWVk_-d8j8Dyaty2YKpGzZSGvNfT-rSKgT5D7aT2jvSBSfAyeod7asmQwEl46uGVPzbv5H146aDVUQr95IarlGfFXmMpi9yy498X-dYaFyzA5ikTu/s320/ecelkan-6ustu-1024x1024.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Sumru Yavrucuk</i></b>, Devlet
Tiyatroları’nda 30. Yılını kutlayan ama Türk izleyicisinin ağırlıklı olarak
Yabancı Damat dizisindeki rolüyle tanıdığı bir usta.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQXk3kJwiiWWr6w6jCrOJpTFDMWX-MFfaETvK0OC7LYX979HqMcpQM3hyphenhyphenQTr58tY6nEx4E-oJE64i666L8vDpu2DlWcbdWjRCdcdEXbyx2TMuL9weVPvXMZidEI_vRWM2pA_5DYdbGWpUc/s1600/SY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQXk3kJwiiWWr6w6jCrOJpTFDMWX-MFfaETvK0OC7LYX979HqMcpQM3hyphenhyphenQTr58tY6nEx4E-oJE64i666L8vDpu2DlWcbdWjRCdcdEXbyx2TMuL9weVPvXMZidEI_vRWM2pA_5DYdbGWpUc/s1600/SY.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kimsenin Ölmediği Bir Günün
Ertesiydi</i></b> ise, proje kapsamında 1980 doğumlu Ebru Nihan Celkan’ın
yazdığı, sanat yönetmenliğini Yiğit Sertdemir’in yaptığı, Sumru Yavrucuk’un hem
yönettiği, hem de oynadığı, Kumbaracı50’de, Aralık ayında prömierini
yaptığından beri kapalı gişe oynayan oyun.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Bizim Cumartesi günü izleme
şansına sahip olduğumuz oyunda Sumru Yavrucuk, 45 yaşındaki <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Umut </i>isimli bir travestiyi
canlandırıyor. Yazarının, “Bu oyun insanlığımızın trans bir kadınla
imtihanıdır” dediği metin çok ama çok sert.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-DyBsLEFGRWPYMtr_iCFCUGmTp9RVzGx4gLXjNs-7hn23-xdOWrh3LCpf-Rdr695aTGTT8utNeaQKOJrbNq9uAgLNqr9sRTiWqYR5VMjImOEM4A1hmEL7UR9lQqttK1Wy0vb3FGIeZ9uY/s1600/sumruy5kucuk-1024x1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-DyBsLEFGRWPYMtr_iCFCUGmTp9RVzGx4gLXjNs-7hn23-xdOWrh3LCpf-Rdr695aTGTT8utNeaQKOJrbNq9uAgLNqr9sRTiWqYR5VMjImOEM4A1hmEL7UR9lQqttK1Wy0vb3FGIeZ9uY/s320/sumruy5kucuk-1024x1024.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Sumru Yavrucuk’un çok ama çok
başarılı bir şekilde hayat verdiği, hatta oynamaktan ziyade yaşadığı <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Umut</i> karakterinin hayli zor bir yaşam
serüveni olmuş, duygularıyla çocukluğundan itibaren uğraşması gerekmiş. Ailesi
tarafından dışlanmış, hor görülmüş, şiddete ve tacize maruz kalmış. Koskoca
dünyada bir Bülent Ersoy’un, bir de kendisinin olduğunu düşünürken ve de
yaşamın kıyısında umutsuzca dolaşırken, yaşamın kıyılarının sandığından daha
“umut” dolu olduğunun farkına varmış. Sevdalandığı delikanlının gözlerinin
içine bakarken <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Gözlerim o zaman ilk defa
benim gözlerim olmuştu” </i>diyerek, kendine benzeyen birileriyle
karşılaştığında mutluluğu yakalamış, sonra onu kaybetmiş. Diğer birçokları gibi
ekmeğini sokaklardan kazanmak zorunda.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPZUC0h8KP-FOXguHCZ594_YcTMpJFwZGUaKpBbkCGeb791ZI7_dgbEcMiM9F2Pk3LxRLDco0gwA_xQllLNBeVQpbibOoxS_lmarRFG_snfvAkvt1g19hVVUvZx0EcG5pYHAJFxMITnnyc/s1600/sumruy25kucuk-1024x1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPZUC0h8KP-FOXguHCZ594_YcTMpJFwZGUaKpBbkCGeb791ZI7_dgbEcMiM9F2Pk3LxRLDco0gwA_xQllLNBeVQpbibOoxS_lmarRFG_snfvAkvt1g19hVVUvZx0EcG5pYHAJFxMITnnyc/s320/sumruy25kucuk-1024x1024.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Kumbaracı50’nin her oyuna, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>olağanüstü bir şekilde uyum sağlayabilen
salonu, bu kez Umut’un evi, sahnesi, takıldığı bar... Sumru Yavrucuk, bu oyun
için, kaşlarına botoks yaptırmış, özel bir beden dili için İlyas Odman’la
çalışmış, çok ağır bir makyaj yapıp, takma dişler kullanıyor. Oyun boyunca hem
rejiyle, hem de seyirciyle interaktif bir ilişki içinde. Dışarı açılan kapıdan,
o halde! mahalliyle kurduğu ilişki ise oyunun gülümseten anlarından. Buna karşılık,
10 yıldır her sabah aradığı annesiyle, karşı taraftan bir tek kelime duymadan,
yaptığı konuşma ise, yüreğinizin tam içine işliyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">50-55 dakikalık oyun içinde, sizi
havaya soktuktan sonra anlık olarak gülerken güldüren ama hemen ertesinde de
ağlamaya başlayıp, sizin de gözlerinizin yaşlarla dolmasına sebep olan kaç tane
oyuncu var bu ülkede. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kimsenin Ölmediği
Bir Günün Ertesiydi</i>, bu sene Kumbaracı50’de izlediğimiz ikinci oyundu. Yine
olağanüstü başarılı, yine bizi yerimize çivileyen. Fırsatınız varken tiyatro
öldü diyenlere inat bu şölenini, kaçırmayın.<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-89178808675463480282013-01-25T12:38:00.000+02:002013-01-25T12:38:33.734+02:00Suits...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh77hKMO-uQS3I6GmAUUQVs8oq0b0-Cv8WXmTRpqiLbI8wuCRN18pXcmNdRH8aUty_ARfPoMU-42SIYC3KmFuTXxvr_9kwf4NQxZVC5J5xsNwI_DuM5g9XzNP1Z1g2EjAx6TMiX2cLDN8FI/s1600/Suits+3.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh77hKMO-uQS3I6GmAUUQVs8oq0b0-Cv8WXmTRpqiLbI8wuCRN18pXcmNdRH8aUty_ARfPoMU-42SIYC3KmFuTXxvr_9kwf4NQxZVC5J5xsNwI_DuM5g9XzNP1Z1g2EjAx6TMiX2cLDN8FI/s1600/Suits+3.png" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u>Mike Ross<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>:</u></b> Çok zeki, fotografik
hafızasıyla, okuduğu hiçbirşeyi unutmuyor ama okuldan mezun olamayacak kadar
tembel ve hayatın içinde her türlü kaçak yola sapıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u>Harvey Specter<span style="mso-tab-count: 2;"> </span>:</u></b>
Çok zeki, çok yakışıklı, çok ukala, kendine olağanüstü güvenen, Harvard mezunu,
New York’un en iyi avukatlarından biri. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Harvey , çalıştığı avukatlık
firmasında kıdemli ortak olunca, kendine bir yardımcı seçme hakkı doğuyor ama
kimse yeterince iyi değil. Taki, ters giden uyuşturucu alışverişi sırasında kendisini
kovalayan polislerden kaçarken, yanlışlıkla Harvey’in mülakatına dahil olan
Mike’la tanışıncaya kadar.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Mike, sorduğu her soruya doğru
cevap verir, başladığı her cümleyi tamamlar. Harvey onda kendi gençliğini
görür. Yalnız bir problem vardır, Mike’ın diploması yoktur. Buna rağmen Harvey,
asistanı olarak Mike’ı işe alır. <o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz6sqESXJ4u0BE13bu5Fzm-qfEfTjibfxjxNOeunSqaimG7aG9NRfzm71Codsi239AKdjc-V5_JuMHPRulE0TPhDr6QL3OVtKL0jePAHYJDsmLB8MuPydYPeyMpJIrG8951dq9jZoyTCGp/s1600/Suits.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz6sqESXJ4u0BE13bu5Fzm-qfEfTjibfxjxNOeunSqaimG7aG9NRfzm71Codsi239AKdjc-V5_JuMHPRulE0TPhDr6QL3OVtKL0jePAHYJDsmLB8MuPydYPeyMpJIrG8951dq9jZoyTCGp/s1600/Suits.png" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">İşte tüm hikaye de bu noktada,
hız kazanmaya başlıyor. Şu anda ikinci sezonu devam eden Suits, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Hiçbirşey mutlak siyah veya beyaz
değildir...”</i> sloganı, 8.9’luk IMDB puanı, bazen komik, bazen dokunaklı ama
kesinlikle yere basan hikayesi, asla düşmeyen temposu, bölümler akarken değişen
vakalarla verdiği mesajları ve süper eğlenceli tema müziği ile ortalığı kasıp
kavuruyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Suits’in yazar kadrosu kadar
oyuncu kadrosu da oldukça başarılı. Harvey Spector rolüne <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Gabriel Macht</i></b>, özel
dikilmiş takım elbise gibi uymuş. Daha önce farklı dizilerde birer bölümlük
roller almış <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Patrick j. Adams</i></b> ise, ustaların arasında kesinlikle sırıtmıyor
ve gerçekten Harvey karakterinin JR’ı olmayı başarıyor. Harvey’in gizli desteği
Donna rolündeki, kızıl afet <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Sarah Rafferty</i></b> ve şirketin antipatik
avukatı, Harvey’in bir numaralı düşmanı, Louis Litt rolünde <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Rick
Hoffman</i></b> resmen döktürüyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigUN876Yzk4f4MarV-CQGSa3Pa8qt7rpKA3qkm8UbuinMQA1ljbvO-I5dq-wb2dFqYrsDbr51dZHdc4_SnsSPC3ojbnsHQGZZDcZvynD3Np3it9zl9nDMR4Oym-st1qazpIB3bllLOPjHl/s1600/suits+2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigUN876Yzk4f4MarV-CQGSa3Pa8qt7rpKA3qkm8UbuinMQA1ljbvO-I5dq-wb2dFqYrsDbr51dZHdc4_SnsSPC3ojbnsHQGZZDcZvynD3Np3it9zl9nDMR4Oym-st1qazpIB3bllLOPjHl/s1600/suits+2.png" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidVG9H8EC98BxGQDv7WxUcBhTmZanIQVnbH4OluVqQjuVlIA9GnVu2s3kPAvfmUC_DVsVevS-roiUdqRzURh7MyYHLbsVnnfc3ES-Si8XCqXMX5ElRvuWmSTnH_kYgB61TzykPTsxkYdxf/s1600/suits+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidVG9H8EC98BxGQDv7WxUcBhTmZanIQVnbH4OluVqQjuVlIA9GnVu2s3kPAvfmUC_DVsVevS-roiUdqRzURh7MyYHLbsVnnfc3ES-Si8XCqXMX5ElRvuWmSTnH_kYgB61TzykPTsxkYdxf/s1600/suits+1.jpg" /></a></div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/SYUQKm2nZNE%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/SYUQKm2nZNE" width="560"></iframe></a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-26293485840065915612013-01-25T09:58:00.003+02:002013-01-25T10:10:32.148+02:00Nemesis / Jo Nesbo...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74TV7U1NvppOqr0TQlEij3-abveimgHZdq9igYvhI7vohRY_oGbeUuYfjjBJjfOb45-UMGvp8g2F6nj6p1xxXV8Tkc-Dz6kF2KncZpS2V16wBRrTWC0EWys626DidX__u1qO857LzmKiL/s1600/nemesis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74TV7U1NvppOqr0TQlEij3-abveimgHZdq9igYvhI7vohRY_oGbeUuYfjjBJjfOb45-UMGvp8g2F6nj6p1xxXV8Tkc-Dz6kF2KncZpS2V16wBRrTWC0EWys626DidX__u1qO857LzmKiL/s1600/nemesis.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Nordik yazarların kitaplarını
okumak, bizim gibi Amerikan veya Anglasakson kültürlere alışık okur kitlesi
için biraz zordur. Çünkü ne isimler, ne lokasyonlar, ne de kaligrafi tanıdık
olmadığı için, okurken süreci takip etmek oldukça zor olur. İşte bu yüzden,
Nordik cevherler bizim entellektüel piyasaya pek giremedi yakın zamana kadar. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Bu kuralı ilk bozan, Ejderha
Dözmeli Kız serisi ile, Steig Larsson oldu. Eğer ölmemiş olsaydı da, gerçekten
çok<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>daha iyi işler çıkartabilecek bir
yetenekti. Geçtiğimiz ayda, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dünya
çapında 15 milyondan fazla satan Jo Nesbo’nun ilk kitabı çevrildi tükçeye. Ve
görünen o ki Larsson’un araladığı kapı, Nesbo ile sonuna kadar açıldı.
Dolayısıyla da devamının geleceğini bekleyebiliriz.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Jo Nesbo’nun dilimize çevrilen ve
geçtiğimiz ay yayımlanan kitabı Nemesis, esasında, Nesbo’nun yarattığı Harry
Hole karakterinin maceralarını içeren, şimdiye kadar, 9 kitaplık serinin 4. kitabı.
Yani biz mevzuya biraz ortasından daldık. Twitter’da Doğan Kitap’a bunun
sebebini sorduğumda, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Yurtdışında
çalıştıkları ajansın bu kitaptan başlamalarını önerdiğini ve onların her daim
en iyi kitapları yayınladıklarını”</i> söylediler. Halbuki bence esas sebep,
ilk 3 kitabın henüz Amerika’da da yayınlanmamış olması, yani lisans problemi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGJ92Ke_ecULFMR0s10S6gk8Jx86oYXCpzWMcgvIUCdDwox1ZolTmBzREkJSLptaU6HwFjYpKvRqSznbbW0zAgY_MrrHeo2JutL6oNbd3Z6Lq_v3bINspbQluXwdbX6hHibx4zt0ZSiN6y/s1600/Nesbo.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGJ92Ke_ecULFMR0s10S6gk8Jx86oYXCpzWMcgvIUCdDwox1ZolTmBzREkJSLptaU6HwFjYpKvRqSznbbW0zAgY_MrrHeo2JutL6oNbd3Z6Lq_v3bINspbQluXwdbX6hHibx4zt0ZSiN6y/s1600/Nesbo.png" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">1960 doğumlu Nesbo, ekonomi ve
işletme okumuş. 9 kitaplık Harry Hole serisinin ilk kitabı olan “The Bat –
Yarasa”yı ise, 1997 yılında yazmış. Nemesis ise, 2002’den. Yani 10 yıl gecikme
ile elimizde.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oldukça kendine has bir dili ve
anlatım şekli var Nesbo’nun. Açıkçası alışana kadar belli noktaların üzerinden
1-2 defa geçmek gerekebiliyor ama kitap o kadar zekice kurgulanmış ki, finale
geldiğinizde, ağzınız açık, beyniniz şaşkınlık içinde kalıyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Bir banka soygunu sahnesiyle
açılan Nemesis, iç içe farklı 2-3 hikaye ve geçmiş ve geleceğe çokça gönderme
içeriyor. Dolayısıyla, 4. kitaptan seriye başlasanız bile, ilk 3 kitaptan süre
gelen ana hikayeyi yakalayabiliyorsunuz ancak bu sefer de detayları da merak
etmeye başlıyorsunuz.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ben, son dönemde pek
rastlamadığım kalite ve zekadaki bu kitabı size şiddetle tavsiye ederken, dipsomanik
kimliğim ön plana çıktığı için, The Bat’i okumaya başladım bile. Bakalım hayat
Harry Hole için nasıl başlamış ve bugüne kadar gelmiş.<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-60838754324475449572013-01-11T11:47:00.002+02:002013-01-11T11:47:35.225+02:0085. Oskar Adayları...<div style="text-align: justify;">
Sinema dünyasının en prestijli ödülü sayılan oskarlar, 24 Şubat’ta sahiplerini bulacak. Bu sene 85.si dağıtılacak ödüllerinin adayları da dün açıklandı.</div>
<br />
Buna göre;<br />
<br />
<b><span data-mce-style="text-decoration: underline;" style="text-decoration: underline;">En İyi Film</span></b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Lincoln</i></b>: Başrollerini Oskar ödüllü Daniel Day Lewis ve Sally Field’ın paylaştığı filmin yönetmeni Steven Spielberg. Film, Amerika’da devam eden iç savaş sırasında Başkan Lincoln’ün kendi kabine üyelerini bile karşısına alıp, çözüm yolu olarak gördüğü köleliği sona erdirecek yasa için verdiği mücadeleyi anlatıyor. İMDB puanı: 8.1</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/KJVuqYkI2jQ%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/KJVuqYkI2jQ" width="560"></iframe></a><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Silver Lininings Play Book: </i></b>Başrollerini Brandon Cooper ve Jennifer Lawrence’nin paylaştığı film, hayata dair problemlerini aşmaya çalışan iki insanın ilişkisini anlatıyor. Jennifer Lawrence, Hollywood’un yükselen yıldızı. Kendisini Açlık Oyunları serisindeki Katniss Everdeen rolünden hatırlayabilirsiniz. Bu filmdeki oyunculuğu da muhteşem. Filmin IMDB Puanı: 8.3</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/Lj5_FhLaaQQ%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Lj5_FhLaaQQ" width="560"></iframe></a><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Zero Dark Thirty:</i></b> (Toplamda 5 dalda aday) <i>“Hurt Locker”</i> ile iki sene önce ‘En İyi Yönetmen’ ödülünü, erkeklerin elinden söke söke alan <i>Kathryn Bigelow</i>’un yeni bombası. 10 yıl süren, Bin Ladin avının tarihçesini anlatıyor. Oldukça sert bir film. IMDB Puanı: 7.5</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/YxC_JNz5Vbg%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/YxC_JNz5Vbg" width="560"></iframe></a><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Les Misrables: </i></b>Victor Hugo’nun çok önemli, aynı isimli klasiğinden beyazperdeye müzikal ağırlıklı uyarlanan filmde, Jean Valjean olarak bilinen 24601 nolu mahkum, hapishaneden saldıktan sonra, kendisine yeni bir hayat kurmak istemesi ama müfettiş Javert'in bir gölge gibi onu her yerde takip etmesi, Fransız Devrimi'nin arifesinde, ihtilalin her iki tarafı da gözler önüne serilerek anlatılıyor. Başrollerde Hugh Jackman, Russell Crowe ve Anne Hathaway var. Filmin IMDB Puanı: 8.2</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/IuEFm84s4oI%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/IuEFm84s4oI" width="560"></iframe></a><br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Life of Pi: </i></b>Filmin başında, Hindistan’dan Kanada’ya giden bir yük gemisi, içindeki hemen hemen tüm canlılarla birlikte trajik şekilde batar. Bir can kurtaran filikası, uçsuz bucaksız vahşi Pasifik Okyanusu'nun ortasında yapayalnız kalır. Sandalın hayatta kalmayı başarabilen mürettebatı ise bir sırtlan, kırık bacaklı bir zebra, bir orangutan, Richard Parker adında üç yüz kiloluk bir Bengal kaplanı ve Pi adlı 16 yaşında Hintli bir çocuktan oluşmaktadır. Pi'nin hayvanat bahçesi işleten ve hayvanlarıyla göç yoluna koyulan ailesi, batan gemide yaşamını kaybetmiştir.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Pi, kurtuluş yok gibi görünen bu okyanusta zayıf bir sandalda yanındaki hayvanlarla birlikte hayatta kalma savaşı verir ve keskin zekası ve zooloji bilgisiyle besin zincirine kurban gitmez. Ama şimdi Bengal Kaplanı ile teknede baş başa kalmıştır. Dev kaplana yem olmamak için hayvanla anlaşmanın ve yakınlaşmanın yollarını bulur. Sıra dışı yolculuk sona ermeden büyülü bir adaya varırlar. Çok satan romandan uyarlanan filmin yönetmen koltuğunda “Brokeback Mountains” filmi ile oskar alan Ang Lee oturmuş. Filmde müthis epik bir anlatım var. IMDB Puanı: 8.3</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/m7WBfntqUoA%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/m7WBfntqUoA" width="560"></iframe></a><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Amour: </i></b>Haneke filmi. Sanki böyle yazmak her şeyi ifade eder gibi geliyor. Sert, dramatik, içinize işleyen bir film. Detaylı yazısına <strong><em>“The Hedon Sinema Arşivi”</em></strong> nden ulaşabilirsiniz. IMDB Puanı: 8.1</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22420%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/H2INylnfMCU%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/H2INylnfMCU" width="420"></iframe></a><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Django Unchaines: </i></b>Amerikan İç Savaşı'ndan iki yıl önce başlayan hikaye geçmişinde eziyet çekmiş bir köle ile Alman avcı Dr. King Schultz'un yüzleşmesini merkezine alıyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Brittle kardeşlerin cinayetiyle suçlanan Schultz'u özgürlüğüne kavuşturmak Django'ya bağlıdır. Zira Schultz özgürlüğüne karşılık, Django'dan zorlu bir görev ister. Görevi başarıyla tamamlayan ve özgürlüğüne kavuşan Django gene de Schultz'un yanından ayrılmaz; üstün avcılık yetenekleriyle yeni hedefi Broomhilda'yı bulmak ve köle tüccarlarının elinden kurtarmaktır.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Yönetmen koltuğunda Quentin Tarantino’nun oturduğu filmin başrollerinde Jamie Foxx, Christoph Waltz ve Leonardo DiCaprio var. IMDB Puanı: 8.7</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/6RTtT75ZSBk%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/6RTtT75ZSBk" width="560"></iframe></a><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><i>Argo: </i></b>1979 yılında 4 Kasım tarihinde Şah'ın devrildiği İran devriminin en yoğun günlerinde, militanlar başkent Tahran’daki Amerikan Büyük Elçilik binasına girip 52 Amerikalı’yı rehin alırlar. O hengamede kaçmayı başaran 6 Amerikan vatandaşı Kanada Elçiliği’ne sığınır ve hayatları halen tehlikededir. Her an yakalanma ve öldürülme tehlikesiyle karşı karşıyadırlar. CIA uzmanı Tony Mendez bu Amerikan vatandaşlarını kurtarmak amacıyla bir film senaryosuna yakışır oldukça riskli bir plan hazırlar.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Filmin yönetmei aynı zamanda da başrol oyuncularından biri olan Ben Afflek. Diğer önemli rollerde Alan Arkin, Bryan Cranston ve John Goodman var. IMDB Puanı: 8.1</div>
<br />
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/w918Eh3fij0%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/w918Eh3fij0" width="560"></iframe></a><br />
<br />
Diğer önemli dallar ve adaylar ise şöyle:<br />
<br />
<b>Erkek oyuncu: </b><br />
Bradley Cooper (Silver Linings Playbook),<br />
Daniel Day-Lewis (Lincoln),<br />
Hugh Jackman (Les Miserables),<br />
Joaquin Phoenix (The Master),<br />
Denzel Washington (Flight).<br />
<br />
<b>Kadın oyuncu: </b><br />
Jessica Chastain (Zero Dark Thirty),<br />
Jennifer Lawrence (Silver Linings Playbook),<br />
Emmanuelle Riva (Amour),<br />
Quvenzhane Wallis (Beasts of the Southern Wild),<br />
Naomi Watts (The Impossible).<br />
<b></b><br />
<b>Yardımcı erkek oyuncu:</b><br />
Alan Arkin, (Argo),<br />
Robert De Niro (Silver Linings Playbook),<br />
Philip Seymour Hoffman (The Master),<br />
Tommy Lee Jones (Lincoln)<br />
Christoph Waltz (Django Unchained).<br />
<b></b><br />
<b>Yardımcı kadın oyuncu:</b><br />
Amy Adams (The Master),<br />
Sally Field (Lincoln),<br />
Anne Hathaway (Les Miserables),<br />
Helen Hunt (The Sessions),<br />
Jacki Weaver (Silver Linings Playbook).<br />
<b></b><br />
<b>Yönetmen: </b><br />
Michael Haneke (Amour),<br />
Benh Zeitlin (Beasts of the Southern Wild),<br />
Ang Lee (Life of Pi),<br />
Steven Spielberg (Lincoln),<br />
David O. Russell (Silver Linings Playbook).<br />
<b></b><br />
<b>Yabancı dilde film:</b><br />
Avusturya'dan ''Amour'',<br />
Şili'den ''No'',<br />
Danimarka'dan ''A Royal Affair'',<br />
Kanada'dan ''War Witch''<br />
Norveç'ten ''Kon-Tiki''.<br />
<b></b><br />
<b>Uyarlanmış senaryo:</b><br />
Chris Terrio (Argo),<br />
Lucy Alibar ve Benh Zeitlin (Beasts of the Southern Wild),<br />
David Magee (Life of Pi),<br />
Tony Kushner (Lincoln),<br />
David O. Russell (Silver Linings Playbook).<br />
<b></b><br />
<b>Orjinal senaryo:</b><br />
Michael Haneke (Amour),<br />
Quentin Tarantino (Django Unchained),<br />
John Gatins (Flight),<br />
Wes Anderson ve Roman Coppola (Moonrise Kingdom),<br />
Mark Boal (Zero Dark Thirty).<br />
<b></b><br />
<b>Animasyon filmi:</b><br />
''Brave'',<br />
''Frankenweenie'',<br />
''ParaNorman'',<br />
''The Pirates! Band of Misfits'',<br />
''Wreck-It Ralph''.<br />
<br />
Tören 23 – 24 Şubat’ta NTV ve CNBC-e’den canlı yayınlanacak.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-842592650832207338.post-67665013979924495212013-01-04T12:01:00.001+02:002013-01-04T12:01:39.103+02:00Revenge...
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Dizi Amerika’da ikinci sezonunda “Christmas
Break” vermişken, telif hakları alınarak, uyarlama senaryoda Berkun Oya’ya
teslim edilerek çekilen türk versiyonu, İntikam ismiyle, yayınlanmaya başladı,
dün akşam.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">“Revenge”, 1934’ten bugüne,
beyazperdede ve cam ekranda birçok ülkede uyarlaması yapılan <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“The Count of Monte Cristo”</i> romanına
yeni bir yorum katıyor. Yapılın uyarlamalar arasında, kitaba en az bağlı kalan
yapımlardan biri olsa da, hayatını mahvedenlerden intikam almak için kimliğini
değiştirerek yaşadığı yere dönen kurban teması oldukça güzel işleniyor. En
büyük fark ise şüphesiz, intikam almak için dönen kişinin ihanete uğrayanın kendisi
olmaması.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Bizim hikayemizde babası, patronu
ve patronunun karısı olan sevgilisi tarafından ihanete uğrayan David Clark’ın
kızı Amanda’nın, babasına ihanet eden herkesten intikam almak için, ıslahevinde
tanıştığı ve hayatını kurtardığı Emily Thorne’un kimliği ile, herşeyin
başladığı Hampton’s a geri dönen kızının mücadelesini izliyoruz. Emily / Amanda’nın,
uzun yıllar içinde, oya işlermiş gibi titizlikle oluşturduğu plan, bazen
pürüzlerle karşılaşsa bile, doğru zamanda yaptığı müdehaleler veya aldığı
yardımlar sayesinde tıkır tıkır işliyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Oyuncularıyla da göze çarpan
“Revenge”in başrollerinde, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Brothers
& Sisters”</i>ın biricik Rebecca’sı <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Emily VanCamp</i></b> ve <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Twelve Monkeys”,</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“The Last of the Mohicans”</i> gibi filmlerle gönlümzde taht kuran <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Madeleine Stowe’u</b> görüyoruz. İlk
bölümde pembemsi bir intikam dizisi intibası yaratsa da, bölümler ilerdikçe
entrika,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cinayet ve ihanet kavramları
daha da belirginleşiyor. Bu iki güzel kadın arasındaki gizli çekişme bile
birçok açıdan tehlikeli ve gerilimli bir hal alıyor. Amanda’nın babasına
verdiği, kızını her koşulda koruyacağı sözüne sonuna kadar sahip çıkan Nolan
Ross’u canlandıran <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Gabriel Mann</i></b> ise, daha ilk bölümden oyunculuğuyla ve tarzıyla kendine
hayran bırakıyor. Ve bence tüm dizinin bonus karakteri o.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Gelelim, dizinin türk
versiyonuna. Açıkçası fragmanları gördüğümde heyecanlanmıştım. Ancak dün akşam
izlediğim kadarı damağımda sadece acı bir tat bıraktı. Bir kere, Beren Saat her
ne kadar iyi oyuncu kabul edilse de, öncelikle sesi bu diziye hiç gitmemiş,
bence çok ince ve karakterin gücünü zayıflatıyor. Karakter yüklenmekte hiç
sorun yaşamayan, buradaki Rüzgar karakterini de hemen üstüne giymiş Nejat İşler
bile, Beren Saat’le karşılıklı oynadığı sahnelerde zorlanmış gibi geldi bana. Diğer
taraftan görüntü itibariyle orijinaline çok benzer seçilen karakterlerin büyük
çoğunluğu, oyunculukta maalesef sınıfta kalmış. Mesela ne kadar tip olarak
benzese de, Arzu Gamze Kilınç asla bi Madeleine Stove ol-a-mamış, aynen Dilşad
Çelebi’nin Ashley Davenport olamadığı gibi. Diğer taraftan Engin Hepileri, aynı
jest ve mimiklerle, muhteşem bir Nolan Ross olmuş. Ancak o karakterde de şöyle
bir sıkıntı var, Nolan Ross biseksüel. Dolayısıyla, hikayenin belli
noktalarında hayati önem taşıyacak bu özelliği, bizde nasıl yorumlayacaklar,
görmek lazım.<o:p></o:p></span></div>
<a href="http://www.blogger.com/%3Ciframe%20width=%22560%22%20height=%22315%22%20src=%22http://www.youtube.com/embed/kHIaORMG-AM%22%20frameborder=%220%22%20allowfullscreen%3E%3C/iframe%3E"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/kHIaORMG-AM" width="560"></iframe></a>Unknownnoreply@blogger.com0