Sumru Yavrucuk, Kumbaracı50'deki tek kişilik oyunu "Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi" de, bir şiir okumuştu. İçimize dokunan. Hatta başlarken ismini de söylemişti ama balık hafızalı ben, sonrasında hatırlayamamıştım. Bu hafta oyuna giden arkadaşımdan rica ettim ve öğrendik ki, şiirin adı, "De Gülüm"... Küçük İskender'den...
de gülüm! De ki: ela bir günde geleceğim
İstanbul darmadağın olacak, saçlarım
darmadağın. Hepsi, darmadağın!
üzülme gülüm! Toparlanacağız, birlikte,
ayağa da kalkacağız, yürüyeceğiz de gülüm
hem de çelikten toprağını dele dele hayatin!
de gülüm! De ki: bitmiştir umut, bitmiştir
sevgi, bitmiştir güven!
güven bana gülüm!
sana bitmemişliği öğretecek, tattıracaktır
hasretten-hakikaten-ten değiştiren yüzüm!
göreceksin gülüm! Bekle!
hırslarımız, acılarımız gitgide ihanetlere
hainlere, ezilmelere alışacak.
göreceksin-sevinçten ağlayacaksın gülüm-ki
iste o vakit bana-doğrudur!
sair olmak, seni sevmek pek çok yakışacak!
bak! şiirler var, mektuplar var, çocuklar var,
sokaklar var, kediler!
inan bana gülüm, ölüm yok bir tek!
ölüm yok bize! ölüm inananlar için sessizce
kara kaplı kitaplardan çıkartılacak.
göreceksin gülüm! Bekle! Göreceksin!
artık hiçbir insan, hiçbir kavga ve hiçbirimiz
bu dünyada, yapayalnız, umarsız kalmayacak
0 yorum:
Yorum Gönder